'Mijn collega stinkt als een varken!' (Case)

Onlangs deed ik een coachingstraject met een mediationaspect. Het ging om een slepend conflict, en het duurde even voordat de kernpunten op tafel kwamen, omdat er allerlei afgeleide problemen omheen gegroeid waren. Dat is het nare van conflicten die niet opgelost worden: ze kweken allerlei nieuwe problemen. De kernpunten waren echter ook niet gemakkelijk. Een team van vier mannen en twee vrouwen was scherp verdeeld geraakt. Drie mannen en één vrouw vonden dat er ‘teveel geOH’d werd’, zoals een van de mannen het mededeelde. De anderen vonden juist dat er te weinig gesproken werd. ‘We moeten hier eerst de rotzooi eens bespreken’.

Anders dan in de reguliere mediationboekjes staat ga ik eerst altijd in gesprek met alle teamleden afzonderlijk. Dit is in zo gegroeid in mijn werkpraktijk: ervaring leerde me dat dat voor mij de beste weg is. Op de mediation-opleiding leer je iets anders, maar uit gesprekken met anderen en opnieuw eigen ervaring kwam ik erachter dat het ‘echte probleem’ vaak niet naar boven komt als je mensen onmiddellijk aan een tafel zet.

In het team van zes was er een probleem tussen de vrouwen. Ik zeg er nadrukkelijk bij dat dit toeval is. Er bestaat bij sommigen een vooroordeel dat vrouwen rancuneuzer zijn dan mannen, maar ik heb vaak rancuneuze mannen meegemaakt. Ik deel het vooroordeel niet.

Het probleem bleek uiteindelijk nog op één punt te hangen. Het was het belangrijkste punt. Niet de manier van functioneren, niet de werkwijze, niet het gedrag in het team waren onoverkomelijk, maar…de geur van één van de vrouwen. Zij leed aan obesitas, en dat bracht een lichaamsgeur met zich mee die de anderen onaangenaam vonden. Ze gebruikte een sterke parfum om dit te camoufleren, maar dit parfum zorgde zo mogelijk voor meer ergernis dan de lichaamsgeur.

De andere dame kon hier niet overheen stappen. ‘Ze stinkt als een varken dat door de begonia’s heeft gerold’ mopperde ze tegen de leidinggevende. Ze  was, volgens hem, de beste kracht van de afdeling, hij wilde haar beslist niet kwijt. Maar ze dreigde wel te zullen opstappen, wanneer hij haar collega niet zou aanspreken op haar lichaamsgeur. Hij had hier echter moeite mee, omdat hij zag dat die haar best deed iets aan haar uiterlijk te doen.

Ik zal nog niet onthullen hoe we eruit kwamen, maar ik ben benieuwd hoe jullie dit zouden aanpakken. Het doel vooraf was om het team bij elkaar te houden en de sfeer goed te houden. Hoe zou je dat bewerkstelligen?

(wordt vervolgd over 2 weken, na uw reacties)

PS Op zijn andere weblog www.egobert.wordpress.com schrijft Bert o.a. de laatste weken over Feyenoord, de hersenen volgens Swaab, de bijbel en Egypte, de dood van Mandelbrot, Gent en over spirituele arrogantie.

(pitcher.support@hetnet.nl)