Management voor kinderen van tien: wat zijn 'bazen'?

Hoe leg je aan je dochter van tien uit hoe de werkwereld van volwassenen eruit ziet? Kinderen zien hun ouders naar hun werk gaan. In auto's, in kostuums, met tassen onder hun arm. En natuurlijk vragen ze wel eens hoe het zit. Ik ga mijn dochter mijn verhaal vertellen. Ik publiceerde al een deel hierover, en daarop kwam wel wat kritiek.  Ik zou volwassenen een beetje negatief afschilderen. Volgende week herschrijf ik het boek, zodat het op haar verjaardag klaar is. Ik hoor graag feedback op dit fragment over managers. 'En tenslotte zijn er dan de mensen die de baas zijn. Die moet je hebben, anders doet iedereen maar wat. Zo’n baas kijkt of iedereen wel de juiste dingen doet in de juiste volgorde. Want als iemand bijvoorbeeld het dak komt brengen, terwijl er nog geen huis staat, is dat een beetje dom. Dan moet je een dak hebben dat kan vliegen, zodat je er later het huis onder kunt zetten, maar zulke daken bestaan helaas niet.

Bazen zijn mensen die zeggen: we gaan het zus en zo doen. Of die tegen hun medewerkers zeggen: jongens, help eens mee, hoe zullen we het gaan doen? Bazen verdienen veel geld. De mensen die geen baas zijn vinden dat niet altijd eerlijk. Zij hebben het gevoel dat ze harder werken dan de baas. Maar dat lijkt natuurlijk alleen maar zo, dat is niet echt zo, want bazen moeten erg veel regelen.  Zoveel dat ze het soms aan anderen uitbesteden.

Bazen heten geen bazen meer tegenwoordig. We noemen ze ‘managers’. Dit is een Engels woord, dat je uitspreekt als men-ne-dzjer. Er zijn heel veel managers. Je noemt ook mensen managers die geen baas zijn. Dat is om het moeilijk te maken. Verkopers van bepaalde spullen noem je bijvoorbeeld account managers. Maar vergeet dat maar even, want anders raak je de draad kwijt.

Je hebt goede managers en slechte managers. Er wordt veel op ze gemopperd. Soms omdat ze er een potje van maken. Maar vaker maken ze er geen potje van en dan is het alleen maar jaloezie. Mensen die op managers mopperen, zeggen eigenlijk: ik kan het veel beter, bij mij is het werk veel sneller af. En bij mij kost het minder geld, want ik zorg dat ik voor alles het goedkoopste neem.

Maar goed, je moet iemand hebben om op te mopperen. Jullie mopperen misschien iets minder, maar als je het doet zal het wel op de juf zijn, of op je vader en moeder, omdat die zo streng zijn. En grote mensen mopperen dus op hun baas.

Meestal doen ze dat  niet in een vergadering. Nee, ze doen dat zo dat de manager het niet hoort, want anders zegt hij of zij misschien wel dat je je spullen kan pakken en niet meer hoeft terug te komen. En dan heb je geen geld meer om een computer te kopen.

Dat kan gebeuren, dat ze je naar huis sturen en dat je nooit meer hoeft terug te komen. Ze noemen dat ‘ontslaan’ en daar zit het woordje ‘slaan’ in, en dat klopt want het is een soort slaan. Maar als je goed je best doet, ontslaan ze je niet zomaar. Tenzij je over de baas roddelt en hij komt er achter. Dat is niet goed voor je carriere, zeggen we dan.

Je carriere?  Wat is dat nou weer, zeg je misschien? Dat is de rij baantjes die je hebt van je eerste werkdag tot aan je laatste werkdag. Dat noem je je carriere.

Zo, en nu weet je al heel veel. Als je het tenminste tot hier hebt volgehouden en dit boekje niet verveeld hebt weggelegd.'