Dat Hollandse gepolder! Het helpt ons geen stap verder!

Er zijn mensen die vinden dat bedrijven democratisch moeten zijn. Ze vinden dat werkgevers niet zomaar een besluit kunnen nemen. Ze willen verregaande medezeggenschap bij alle beslissingen. Deze manier van denken vind je in zeer sterke mate  in Nederland. Maar bedrijven zijn niet democratisch en het is de vraag of ze het moeten worden. Zo is er de roep van mensen om zelfsturende teams, maar ik heb al erg vaak meegemaakt dat teams zelfsturend waren en na verloop van tijd weer vroegen om duidelijke leiding. Bedrijven verwachten een prestatie. Een democratische samenleving verwacht fatsoenlijk gedrag, en actieve medewerking om een democratie in stand te houden. Dat is een groot verschil. Een bedrijf moet zijn bestaansrecht afdwingen. Soms werkt het dan om democratie in te zetten als een middel om dingen goed te doen. Vaker is er sturing vereist om de juiste richting te pakken te krijgen. Die sturing voltrekt zich (in elk geval op het kader en op belangrijke speerpunten) directief. In een land als Nederland ‘polderen’ we graag mee, en zie je veel weerstand tegen directief geïmplementeerde veranderingen.

Volgens mij getuigt het van klasse om op een positieve manier een bijdrage te leveren aan een ingezet veranderingstraject. Weerstand is ook maar al te vaak het beschermen van het eigen veilige hoekje. Wie dat kritisch onder ogen durft te zien bij zichzelf, heeft geen moeite met directieve aansturing. Hoe zit het bij onze lezers? Durf je je aan te laten sturen of niet? En wat zegt dat dan over je?