Excuus, maar ik vind het geen sterk verhaal. Ik zal motiveren waarom.

De titel “in de voetsporen van Johan van Oldebarnevelt” klinkt heel pretentieus, en de waarheid gebiedt me te zeggen dat ik het artikel daarom ben gaan lezen. Tot zover dus hulde voor de belofte (die de titel doet), maar deze wordt helaas niet ingelost. Het stuk is een aaneenrijging van kreten zonder onderbouwing, en met juist hele rare (vermeende) causale verbanden met de geschiedenis. Ik zal – in volgorde van het artikel – enkele zaken uitlichten.

Ik begin bij “liever Turks dan Paaps”. De Islam wordt door Balkenende de gevangenis van de achterstand genoemd (wordt hier gesteld). Nu ben ik altijd uiterst ongelukkig geweest met de wat Luthers aandoende stelling dat de Islam achterlijk is (Fortuyn). Wat Fortuyn daarmee wilde zeggen is denk ik dat hij de huidige Islamitische zuilen wilde vergelijken met onze vooroorlogse kerkelijke zuilen. Ja – wellicht voerde hij terug tot de late Middeleeuwen waarin de Christelijke geloven een ware terreur uitoefenden op hun achterban. De Islam is natuurlijk alles behalve achterlijk in de zin van de intonatie van het woord – de wijze waarop men het woord “achterlijk” grosso modo ontvangt. Het is wel zo – denk ik – dat de Islam, in veel gevallen, net zo bekrompen en verzuild wordt gepredikt als wij pakweg vier-, vijfhonderd jaar geleden het Christelijk evangelie predikten. De Jihad van de moslims, was de kruistocht van de Christenen, hun Moedjah onze Kruisvaarder, hun Taliban (vergelijkbaar met) onze Inquisitie. Er zijn zoveel parallellen in de cyclus van beide geloven – die tenslotte dezelfde God aanbidden – dat we enorm moeten oppassen met veroordelingen. Iedereen ziet het gevaar van fundamentalisme, maar daar waar wij beschuldigend wijzen vergeten we onze eigen fouten. Alleen de dialoog tussen de beide kerken zou – op de lange duur – een oplossing kunnen bieden (maar de basis van die dialoog ligt niet in Den Haag!). Desondanks is de fase waarin de Islam zich thans bevindt vergelijkbaar met het toppunt van het Christelijke geloof in de late Middeleeuwen. De kerk bepaalde alles – de scheiding van Kerk en Staat was nog niet aan de orde. Voordat de scheiding van kerk en staat in Nederland gebeurde, rolde de kop van Van Oldebarnevelt. Overigens rolde diens kop op sterke instigatie van het Engels koningshuis, en daar zien we dat politiek en godsdienst onlosmakelijk met mekaar verbonden waren – en – zie o.a. de Islam – nog steeds zijn. Net als het christendom, wordt de Islam ook misbruikt voor politieke doeleinden. Helaas – maar de moslims in de wereld zijn (vaak) net zo receptief voor de machtsmisbruikers van de Koran, als wij indertijd voor de inquisitoire bazen van onze Kerk. Schuilt er daarom geen gevaar in de huidige polemiek tussen Islam en Christelijke bakermat? Juist wel. De polemiek wordt ook nog eens gevoed door het feit dat wij gemangeld worden tussen enerzijds het gevaar van godsdienstfanaten en anderzijds liberalisme of de opperste vorm van individuele vrijheid die wij als een soort heildemocratie bestempelen (hoe vaak hoor je de doorgedraaide linkse politicus – in de sterke traditie van de pacifistische SDAP uit de jaren dertig – niet roepen dat wij een modeldemocratie voor de wereld moeten vormen!) . Die laatste heildemocratie – een eindproduct van het compleet vlakke poldermodel – moet gepredikt worden want anders ben je (als individu) onmiddellijk politiek incorrect bezig – en dat is kwalijk kersen eten in dit land. Hoekstra is zo’n politiek correct exponent door te zeggen “Maar nu wordt de Islam door Balkenende plotseling getypeerd als de gevangenis van de achterstand. Ik ben het daar niet mee eens. De zuil kan juist behulpzaam zijn bij de integratie van groepen”. Bah, wat laf. Voor heel veel mensen is de Islam wel degelijk de gevangenis van de achterstand, althans in essentie is de Islam dat beslist niet, maar zo wordt de Islam wel gemutileerd door veel van haar voorgangers. Doordat door veel voorgangers bewust segregerend wordt gepredikt ontstaat juist geen dialoog. Als Hoekstra dan ook zegt “de zuil kan juist behulpzaam zijn bij de integratie van groepen” dan is dat een innerlijke tegenspraak. Een zuil integreert immers niet, maar onderscheid zich juist door afbakening – wat we dus een zuil noemen! Juist ontzuilen, zoals de Christelijke Kerk in Nederland thans pas echt doet (meer uit nood geboren dan uit overtuiging overigens), en de dialoog met werkelijke intentie van wederzijdse acceptatie starten, zou probleemoplossend werken. Daar is thans geen spoor van te zien. In die zin heeft Balkenende volkomen gelijk – ook al praat hij Fortuyn na.

Maar andersom, de “vercommercialisering” van het Christendom door de VS is minstens zo verwerpelijk. Bush die roept “that God may continue to bless America”. Ja, ja. En waarom zou God Europa of het Midden-Oosten niet zegenen? De VS creëert hierdoor een ongezonde polemiek. Een polemiek tussen twee geloven die in essentie niet veel verschillen, en in essentie beide vredelievend zijn. Maar kennis is macht, en aangezien de gemiddelde moslim niet bijster ontwikkeld is (want onderontwikkeling van het volk is gunstig voor totalitaire machthebbers) is er wel degelijk sprake van achterlijkheid. Let wel: gecultiveerd. Want Arabieren liepen in de oudheid ver op de Europeanen voor. Onze kennis, de ontwikkeling van Europa, van de gemiddelde Europeaan, is helemaal niet zo oud. Ook onze Kerk en onze Adel wilde ons lang dom houden. Die tragedie, waarbij een prachtig geloof als dat van de Koran, misbruikt wordt voor politieke of fundamentalistische doeleinden, is schrijnend. Ontkenning van die tragedie door bijvoorbeeld te ontkennen dat de gemiddelde moslim achterlijk wordt gehouden (door veel van de voorgangers – niet allemaal!) vind ik dus veel minder politiek correct dan de meeste belijders van deze (Hollandse) retoriek zouden hopen dat het is. Men ontkent immers het feit dat er een tragedie van enorme polariteit en polemiek ontstaat in onze eigen achtertuin. De dialoog tussen beide groepen zal niet ontstaan doordat wij de problemen blijven ontkennen, maar doordat een wereldorde ontstaat die eindelijk eens inziet dat de crux van de huidige “global war” ligt in Israël, en onze politiek aldaar. De Westerse ontkenning van de Arabische erfenis op heiligdommen in het Israëlische is niet alleen historisch onzuiver, maar ook nog eens funest voor onze (ontbrekende) dialoog met de Islam. Israël kan zich vrijheden permitteren welke wij verexcuseren / vergoelijken vanuit hun Holocaust syndroom, en onze eigen schuldgevoelens voor genocide en discriminatie van Semieten in WOII en daarvoor. Maar daarmee creëren we wellicht gevoelsmatig een “aflaat” (volgens goed Paaps gebruik) voor onze schuldgevoelens richting de Joden, maar tegelijkertijd doen we de Palestijnen en hun Arabische broeders tekort. We kunnen toch niet blijven volhouden dat Israël staatsterrorisme mag blijven plegen onder het mom van zelfverdediging, terwijl Palestijnen die een aanslag plegen in Israël opeens terroristen zijn. Waarom zijn de Palestijnen geen vrijheidsstrijders? Toch ligt daar de crux van alle problemen die het Westen ondervindt met de Arabieren, de moslims. Hebben de moslims ooit een reden gehad ons te vertrouwen? Als ze die al hadden, dan hebben de Engelsen die wel om zeep geholpen met hun politiek in het Midden-Oosten de afgelopen eeuw. Verdiept u zich eens in de verhalen rond het Suez-kanaal, Lawrence of Arabia, de bezetting van Egypte, Irak en de golfstaten na de eerste Wereldoorlog. De haat die de Moslim fundamentalisten jegens ons westerlingen hebben is aangewakkerd door ons eigen handelen en wordt nu gecultiveerd door veel van hun voorgangers. We moeten dat niet ontkennen, maar het oplossen door de dialoog aan te gaan. Die dialoog wordt pas serieus van een haalbare impuls voorzien als wij – het Westen – eens de problematiek van de Israëlische – Palestijnse kwestie aanpakken. En deze dus niet, zoals nu, laten voor wat die is.

De relatie tussen de VS en Europa staat inderdaad onder druk. Dat is een lastige kwestie. Amerika ziet Europa terecht als een impotente verzameling “wanna be’s” terwijl Europa de VS ziet als een wel erg strenge politieagent. Europa heeft voorlopig niets in de melk te brokkelen. Het creëert probleem op probleem, sticht het ene na het andere logge orgaan, en loopt over van de ene na de andere onhaalbare ambitie. Europa overlegt zich sprakeloos, poldert zich rimpelloos en eindigt straks hopeloos. Geforceerde eenwording creëert oorlog, ik heb het al vaker gezegd. Europa is een samenstelling van zoveel culturen en volken dat eenwording echt voor altijd een utopie blijft. Helaas hebben de moderne kruisvaarders als Helmut Kohl en Ruud Lubbers te lang in het pluche gezeten, en de huid van Europa allang verkocht. De Beer gaat nooit geschoten worden. En daarom kan de VS, zonder tegenhanger voorlopig (in afwachting van eerst China, later India en Rusland en nog later wellicht het Midden Oosten), de wereld de wet opleggen. Europa moet een paar toontjes lager zingen.

Hoekstra is een voorstander van Bush. Ik vind dat moedig, maar kan dit niet zo goed rijmen met wat hij zegt over Balkenende in het eerdere deel van zijn betoog. Bush polariseert enorm, en met zijn rechtse (dat is pas rechts!) huidige (en voormalige) denktank van Rice, Wolvowitz, Pearl c.s. bepaald geen man van de dialoog. De polarisatie die dit teweeg brengt gaat ons geen vrede brengen. Onder Bush zal er nooit een oplossing komen voor het Midden Oosten. Zijn administratie is gewoonweg voor geen moslim een geloofwaardige gesprekpartner. De resultaten van de overmatige Amerikaanse reactie op de aanslagen van 9/11. Aanslagen die niet goed te praten zijn, maar wel verklaarbaar. Als de VS het Midden-Oosten niet voor vol gaat aanzien, en niet zullen overgaan tot een drastische wijziging van hun politiek jegens Israël en de Islam, dan krijgen ze binnen nu en tien jaar de fatale rekening in de vorm van extreem geweld, terrorisme of zelfs kernwapengebruik.

Amerika heeft veel voor Europa betekend. De offers tijdens met name WOII en de Marshall hulp daarna waren groots. De jaren 80 brachten Ronald Reagan. Reagan was een bijzonder geslaagd president van de VS, die ons de “winst” in de Koude Oorlog schonk. Dit in tegenstelling tot de visieloze pacifisten van het IKV die protesteerden tegen iets waarvan ze niet wisten wat het was. Ikzelf zat nog net op de Middelbare school toen de kruisraketten aan de orde waren. De mensen die tegen waren – en dat waren er nogal wat – wisten vaak niet eens het verschil tussen een kruisraket (Tomahawk), Pershing II of een SS-20. Ze wisten wel dat ze tegen waren. Ja – tegen om het tegen zijn. Een beetje in de goede traditie van de nationale ontwapening in de jaren 20 en 30. Dat zijn de punten waar de ambitie de realiteit inhaalt. Europa zelf is impotent, heeft amper een legermacht waar het praktisch gesproken wat mee kan, ontbeert een defensie strategie en is cultureel hopeloos verdeeld. Als straks Turkije in een klap het grootste EU lid wordt kan je helemaal lachen. Europa spreekt met gespleten tong, en zolang ze dat doen is het wel erg makkelijk de VS te veroordelen – hoe waar of terecht soms ook. Hoekstra zegt hier dus een aantal zaken die me aanspreken. Alleen ik kan ze slecht rijmen met zijn ideeën over de Islam.

Onder het kopje Graaf Van Egmond vind ik wat onsamenhangende zaken. De eerste alinea lijkt wel een (tekort) lesje geschiedenis. Ja – de Graaf van Egmond werd onthoofd. Omdat hij in opstand kwam tegen het fundamentalistisch katholieke gezag, maar vooral omdat hij de 10de penning niet wenste te betalen. Ofwel, hij protesteerde tegen 2% extra BTW. In die tijd was dat niet zo handig en dus rolde zijn kop – maar die rolde vooral uit eigen belang (belastingen). De parallel met Lubbers ontgaat me ten ene male!

De kwestie Van Oldebarnevelt was veel kwalijker. Deze beste man, hoe machtswellustig ook, heeft heel veel goeds betekend voor de jonge Republiek. Zijn rivaliteit met Maurits (kapitein-generaal van de Staten) en zijn voorkeur voor Frankrijk werden hem fataal. Omdat Frankrijk inmiddels onze oorlog met Spanje niet meer wilde betalen, werd Engeland onze enige overgebleven bondgenoot. Maurits luisterde dus naar de Britten, terwijl Van O. vooral pro-Frans bleef. Toen vervolgens de strijd tussen de reformanten en contrareformanten uitbrak, ofwel kortweg in feite de kwestie van scheiding van kerk en staat, was het Engeland dat Maurits vertelde dat ze de conservatieve Van O. wilden laten verdwijnen. En ondanks het feit dat de raadspensionaris zoveel voor ons land betekende, werd hij onthoofd in 1619. Tragisch, en een zwarte bladzijde in onze parlementaire geschiedenis.

We missen de kwestie van de laatste politieke moorden voor Fortuyn – de lynchpartij van de broertjes De Witt in 1672 – ons rampjaar. Maargoed – ik kan de benoeming van deze drie moorden / executies niet zo goed plaatsen in het hele artikel. Ze worden niet uitgediept ten opzichte van de materie.

Het artikel bevat zoals gezegd veel kreten of korte stellingen. Het mist mijns inziens diepgang en inzicht. In elk geval mist het een echte boodschap. Wat wil Hoekstra nu eigenlijk met het artikel zeggen of poneren?

Wil me aansluiten bij Allert Goossens en ook nog iets toevoegen. De Islam kent verschillende stromingen. Ben zelf Islamiet en de stromingen van de Islam worden door de overheid over een kam geschaard. Dit is zeer storend. Binnen de Islamitsche gemeenschap wordt vaak verontwaardigd gereageerd over uitspraken van de minister president bijvoorbeeld.

Islamtische scholen krijgen geld uit het buitenland. Dat is toch niet raar als ze door Nederland tegengewerkt worden? Nederlandse universiteiten worden ook bekostigd door commerciele bedrijven. Dat is ook niet goed.

Zou tegen Hoekstra willen zeggen: er is geen Islamitsche zuil. Er is ook geen 'Christelijke zuil'. Het was in Nederland toch juist zo dat er binnen het Christendom zuilen ontstonden? Katholieken en protestanten, bijvoorbeeld?

Binnen de Islam kennen we verschillende Shi'itische stromingen en Soennisme en Alevieten bijvoorbeeld. Jammer dat ze hier nooit over spreken, maar altijd generaliseren.

Dat stuk interesseert me verder niet maar toch wil ik even ingaan op een paar groffe en boertige stellingen van dhr. Goossens.
- "De Westerse ontkenning van de Arabische erfenis op heiligdommen in het Israëlische is niet alleen historisch onzuiver, maar ook nog eens funest voor onze (ontbrekende) dialoog met de Islam". Proficiat; goed onderbouwd. Laten we verder dan ook maar de klaagmuur en de christelijke erfenis in de gouwigheid onder het kleedje vegen. Als de Arabische erfenis legitiem is, ok, maar dan ook de joodse en de christelijke.
- "Israël kan zich vrijheden permitteren welke wij verexcuseren / vergoelijken vanuit hun Holocaust syndroom, en onze eigen schuldgevoelens voor genocide en discriminatie van Semieten in WOII en daarvoor". Als Goossens dan zo te koop wil lopen met "z'n historisch besef" dan heeft hij zeker nog nooit gehoord van het feit dat de joden met geweld uit Portugal zijn verdreven (hoe kwamen de Portugese joden ook alweer in Amsterdam?), uit Polen, gedeeltelijk uit Rusland na vele beestachtige Pogroms (de joden zijn daar vaak bang gedurende de kerstdagen, ook nu nog), de holocaust (ook al noemt hij het zelf) en bovendien laat hij eens een ronde doen langs de Amsterdamse scholen en synagogen, dat anti semitisme gaat gewoon door hoor, het was "niet alleen daarvoor". Israel is een doodgewone democratie met Palestijnen in het parlement. Israelisch burgers schieten niet met geweren in de lucht na de zoveelste zelfmoordaanslag door een puistekop die 72 maagden is beloofd. Naar buiten toe (de media en in diplomatieke omgang) prediken Arafat en de zijnen de dialoog, leer Arabisch man en ga naar hem luisteren wat hij vertelt in eigen kringen en in de moskeen op de Westelijke Jordaanoever. Israeliers schreeuwen geen moord en brand en hitsen elkaar niet op met die middeleeuwse retoriek dat er "een aarbeving over Israel zal komen". Net als de Palestijnen zijn de Israeliers gewoon mensen. Wat ik wil zeggen is dat ze een staat voor zichzelf willen en daarvoor vechten ze, net als de Palestijnen dat doen maar hou op met die idioterie van de westerse politiek. Zet daar eens de politiek van de Arabische landen tegenover. Zo pro Israel is het Westen nooit geweest, ik dacht dat ik al genoeg voorbeelden heb genoemd evenals Goossens zelf trouwens met z'n holocaust. Verder waren die kruistochten niet alleen tegen de moslims, het waren evengoed de joden die slachtoffer waren, dat weet u toch ook wel hr. Goossens? Over lafheid gesproken, dit is toch evengoed een politiek correct en "kritisch" "standpunt" dat u inneemt? Dertig jaar terug idealiseerde u het Chinese communistisch model en verdedigde en vergoeilijkte u de Russische "binnenlandse politiek"?

Na alle demoniserende kritiek over en weer, heb ik besloten me terug te trekken. Het naar buiten treden met omstreden meningen is mij iets te gevaarlijk. Er is een vergroving en stigmatisering gaande van mensen die het niet met elkaar eens zijn als het om allerlei aan management gerelateerde zaken gaat.

Nu kunnen mensen wel gaan roepen; 'ja, maar je bent niet bedreigd, dus waar zeur je nou over?', maar ik ga daar natuurlijk niet op zitten wachten. Moeten mensen eerst bedreigt worden, om tot de conclusie te komen, te stoppen met het innemen van onconventionele standpunten? Dat lijkt me niet.

Het is wel even mooi geweest.

Lefebre stelt zich op als een vervelende ordinaire vlegel. Gooit wat dommige kreten in de arena en probeert met dergelijke polemiek zaaiende (verkrachtte) feitjes een welles-nietes discussie op te zetten. Verkeerd platform. Zoek het elders zou ik zeggen.

Justus de Broeckenaere - ik begrijp uw bijdrage niet zo goed. Ik vind dat je altijd je mening er gewoon in moet gooien. Je merkt vanzelf of die gepruimd wordt of niet. U heeft een echte (en onderbouwde) mening (weet ik van eerdere discussies). Niet bang zijn die te poneren. Gewoon doen.