Nog eens certificering bij coaching

Dit artikel is mij, als beginnend coach, uit het hart gegrepen. Heb je als starter net een diploma van een erkende opleiding op zak, kun je opnieuw x00 euro neertellen voor certificering door de NOBCO. Artikel ondertsteunt mijn voorgevoel dat hiermee andere belangen gediend worden dan die van de klant (opdrachtgever). Hoe zit het met de ethiek in deze?

Met deze reactie ben ik het volledig eens. Echter, het is goed dat er beroepsverenigingen zijn en het is goed dat er kritisch gekeken wordt naar de kwaliteit van de coaches die zich steeds meer aanbieden. De verstrengeling van belangen, het commerciele karakter, ja goed dat daar in deze reactie op gewezen wordt. Dit sterkt mij in mijn overtuiging dat ik de beroepsvereniging zie als een aanvulling en voor mijzelf weet dat ik voldoende opleiding heb genoten en kwaliteiten heb om als coach in het bedrijfsleven te functioneren; geen certificering vanuit een bepaalde groep hiervoor nodig heb.

Dank voor je kritische opmerking. Logisch dat iedereen vind dat je gecertificeerd moet worden. Heel nederland denk kwaliteit te vinden door het dichtregelen van onzekerheden. Wij vertrouwen de mens niet meer. "Binnenkort wordt er op basis van competenties en een behaald certificaat, het eerste echte gegarandeerd goed huwelijk afgesloten die een minimale garantie heeft van 40 jaar." Scheelt een hoop gedoe, en onzekerheid. Ze noemen dit ook wel een verstandshuwelijk.

Daag Bert,
Als uitgever van het Nederlands Tijdschrift voor Coaching vind ik het heel erg jammer dat je als redactielid van Jongebazen.nl jouw reactie niet bij ons heb voorgelegd. Op deze manier kan niemand een weerwoord geven, jammer.
Jongebazen.nl is een site, zoals ik meteen al kan waarnemen, boordevol banners van commerciele organisaties op gebied van management. Goed voor jouw, want zo kun je je onafhankelijk nieuws blijven produceren. Zo ook is het NTvC een klankbord voor coaches dat o.a jouw meinig publiceert en door haar snel groeiend aantal abonnee's, nu al bijna 4000 in 2,5 jaar, een zeer geschikt medium is om ook in te adverteren. Ik denk dat jouw argwaan meer zijn doel had bereikt als je via het NTvC had gepubliceert. Het tijdschrift komt namelijk ook bij de NOBCO-leden. Je kunt trouwens niet zeggen dat je het met ons eens of oneens bent wel met de auteurs of journalisten die in het tijdschrift publiceren. Voor publicatie worden hun artikelen anoniem voorgelegd aan de redactie die op basis van hun expertise en competentie zijn geselecteerd en deze beoordelen.
Als je nog vragen, suggesties hebt of er is iets niet duidelijk laat het maar weten, we willen het spel open spelen.

Met een vriendelijke groet,

Eric Vullers

Beste Eric,

Nou, je ziet het. Een weerwoord is maar zo gegeven en is nu dan ook geplaatst. Dus die zorg hoop ik bij je te hebben weggenomen. En verder feliciteer ik je van harte met de explosieve groei die jullie doormaken als blad. Ik wil voorop stellen dat ik tegen de inhoud van het blad weinig bezwaar maak. Ik vind het een prima blad en had geen aarzeling om erin te publiceren.

Wat de banners betreft: dat is gewoon open en eerlijke reclame. Er zitten achter JongeBazen geen andere zakelijke belangen dan het maken van een blog voor jonge managers, waarop zij van veel praktijkervaringen kennis kunnen nemen. Dat ontbreekt namelijk nogal eens in de leerboeken. Ook certificeert JongeBazen geen weblogredacteuren, zoals het NOBCO dat wel doet met coaches.

Je ziet dat ik me zorgen maak in mijn posting om concurrentievervalsing. Ik ben daar mordicus tegen. Inhoudelijk ga je er niet op in. Want je spreekt de relaties tussen NOBCO, NTvC en een aantal bedrijven niet tegen. Daar ging het om in mijn artikel.

Ik begrijp uit je woorden dat je het niet eens of oneens kan zijn met 'jullie'. Er is een redactie 'die op basis van hun expertise en competentie zijn geselecteerd'. Mijn vraag is, met alle respect: 'kunnen' we het wel eens of oneens zijn over de keuzes van deze competente redactie? Of kan dat ook niet?

Ach, ik wil niet flauw doen. Jullie doen goed werk. Maar ik hoop dat de feedback een beetje doorklinkt. Fijn dat je de weg naar ons hebt weten te vinden. En mocht je me af en toe willen gebruiken voor mijn zienswijze, dan ben je van harte welkom. En ik bedoel dat niet eens arrogant.


Met vriendelijke groet,

Bert Overbeek

Grappig voor mij om te lezen. Toen ik de uitgever van het genoemde blad een keer sprak, kon hij zelfs gniffelend vertellen dat lezers en redactie gratis zijn blad volschrijven en dat hij een gat in de markt had ontdekt. Ik heb niet de indruk gekregen dat kwaliteit zijn drijfveer is..... Wel handig, zo'n gratis team van medewerkers!

Dus meneer Vullers doet het alleen maar voor de pegels? Eric, hoe zit dit? Moeten we je meneer Zakkenvullers gaan noemen? Ik hoop op een antwoord dat niet teleurstelt.

Beste Bert,
helemaal uit mijn hart gegrepen! Je queeste tegen de regulering van het vrije beroep.
Maar eh... waarom beginnen we niet ook een clubje? Van Vrije Radicalen in de Coaching?
of Ongecertificeerden? Vereniging van Onafhankelijke Coaches?
VOC - ligt ook lekker in de mond tegenwoordig.
Nou ja, het is maar een gedachte. Er zijn er vast véel die van die nieuwe club deel uit willen maken! Al was het maar als statement.
Coach is niet iets wat je kunt léren op een cursus. Je kunt wel veel technieken leren op een cursus, of training. Maar het meeste leer je in het leven zelf.
En wie certificeert eigenlijk of je in je eigen leven al genoeg beleefd hebt om een goede coach te zijn?

Dag Alexandra, goed idee! Ik meld me hierbij aan.
Of wil je nog even checken hoever ik ben in de school van 't Leven??

Volgens mij hebben we deze discussie al eens eerder gehad over geboren leiders?? Coach wordt je niet dat ben je.

Maakt niet uit, Mark. Niet iedereen is lezer vanaf het begin. Dus herhaling van onderwerpen, vanuit andere perspectieven kan geen kwaad.

Beste Mark, Wat betreft of een goed leider geboren wordt of gemaakt, die discussie ken ik. Een geboren coach ken ik niet. Zou overigens wel een leuke zijn, hoeven we alleen de geboorteactes en de verslagen van de wijkverpleegkundigen te raadplegen om de goede coaches te kunnen certificeren.

Beste heer Bert,

Als ik het goed begrijp is het NOBCO in hun coaching te afhankelijk van hun sponsors en kunnen zij hierdoor geen onafhankelijk advies geven. Worden zij belemmerd in het geven van advies, of beperkt hun advies zich tot...


Dus, geen advies vragen aan het NOBCO.

Alleen het bekijken van NOBCO haar site vind ik al voldoene status gericht om daar mijn vraagtekens neer te zetten.

Woorden als genootschap, orde... niet intrappen. DM status lokkertjs.

Groeten!!

Inderdaad, Roelof. Jij kijkt naar de status van een site en dat zegt al het nodige. Wat de NOBCO echter aan het denken zou moeten zetten is de enorme hoeveelheid positieve reacties die ik van gerenommeerde coaches krijg op mijn feedback. Hetzelfde geldt overigens voor de NMI-certificatie. Allemaal mensen die al wat langer in het vak zitten, en nog uit een tijd komen dat coaching en mediation nog niet werden gemonopoliseerd door slimme zakenjongens. We gaan dus door met onze kanttekeningen, niet om vervelend te doen, maar gewoon omdat hier iets niet helemaal in de haak is.

Waar macht is, willen mensen met geld graag de overhand hebben.

Beste Bert Wellicht is het een aardig idee om eens te informeren naar het hoe en waarom van de registratie van coaches, en naar wat daar allemaal bij komt kijken. Ik lees bijvoorbeeld over zakken vullen en zo, en over sponsors, over belangenverstrengeling ... Ik ben vanaf het prilste begin bij de NOBCO betrokken, ken de bestuursleden, de statuten, de hele registratieprocedure...en nog veel meer, doordat ik daar (met anderen) bijzonder veel tijd en aandacht aan heb besteed. Van zakken vullen heb ik nooit iets gemerkt! Sterker nog: mijn zakken zijn eerder leger geworden dan voller door alle energie die ik aan de NOBCO heb besteedt. En dat geldt ook voor anderen. De NOBCO is een Stcihting zonder winstoogmerk. De meeste mensen die zich voor de NOBCO inspannen doen dat als vrijwilliger en krijgen tegenwoordig hooguit een onkostenvergoding zoals die wettelijk zijn toegestaan. De personen die betaald krijgen voor hun werk, waarvan ik er één ben, verdienden daarmee tot voor kort (omgerekend van "beloning" naar "tijdsinvestering" ) nauwelijks tot zelfs onder het minimumloon.  Nu de NOBCO groeit, ontstaat er pas echt een organisatie die "bedrijfsmatig"  mensen reeel kan betalen voor hun werk.  Aan alle met liefde en enthousiasme uitgevoerde pionierswerk komt een keer een einde. Het is mijn overtuiging dat de NOBCO straks zal blijken zeer zinvol te hebben bijgedragen aan de professionalisering van het beroep coach,  ten bate van alle echt goede coaches in Nederland, voor alle mensen die een echte coach nodig hebben en voor alle opdrachtgevers voor echte coaching. De tijd dat iemand 's morgens wakker werd, bedacht dat het een mooie dag was om coach te worden en een bordje coach op zijn deur spijkerde, is langzamerhand voorbij.  Coachen is een serieuze bezigheid, die niet meer is weg te denken.  En een serieus beroep kan best een serieuze beroepsorganisatie gebruiken, en ook enige erkenning voor de echte professionals. Stap voor stap ... het wordt steeds beter. Dat kost moeite, tijd en ... zonder zakken te vullen ... ook geld. Zo zit deze maatschappij nu eenmaal in elkaar. Ik vraag mij dus werkelijk af of je überhaupt wel moeite hebt gedaan je goed te informeren voor je je artikel schreef, of dat je je zo maar door wat  "aannames" hebt laten insopirerend. Hoe ook, ik reageer maar even om te laten weten dat ik het hele artikel nogal bezijden de realiteit vindt. Een beetje journalist zou hoor en wederhoor hebben toegepast, na zich hoe dan ook beter te hebben voorbereid. Jammer. Tot nadere toelichting bereid. Menno Prins

Over certificering heb ik een kritisch artikel geschreven in het blad loopbaan en op mijn blog (via mijn site) kun je een vijftal artikelen lezen die mijn inhoudelijke kritiek van de certificering als zodanig body geven.

groet

<strong>" Go where the money is !"
</strong>Het is van alle tijden dat waar geld verdient (of verspild) kan worden er veel ratgedrag ontstaat.
Om door het leven te gaan als een "goede" coach, moet je eerst maar (willen, kunnen) zorgen bij een netwerk van invloedrijke mensen te horen. Ten tweede moet je dit zelfde netwerk gebruiken om aan een gerichte bijscholing deel te nemen.
Ten derde moet je als coach in wording snel de illussie los (willen) laten dat je open, transparant en oprecht met je medemens wilt omgaan. En dat hierbij het enige doel is: financieel gewin, in directe of indirecte zin.
Het commentaar van Bert van Overbeek is ook mij uit het hart gegrepen omdat ik de verstrengeling van zakelijke en leerbelangen heel erg vind rieken naar het creeeren van een monopolypositie, zoals je wilt kartelvorming.
Het voorbeeld van de NOBCO en NtvC is niet de enige combinatie die naar alle kanten riekt. Mag ik het voorbeeld van de LVSB (Landelijke Vereniging voor Supervisie en andere Begeleidingsvormen) noemen in combinatie met stichting Coach!  Eerdere onderhandelingen tussen de LVSB en NOBCO is vanwege onduidelijke redenen na maanden intensief spreken toch maar niet doorgegaan. Nu heet de LVSB, en jawel, LVSC, Landelijke Vereniging voor Supervisie en Coaching. Deze LVSC heeft een eigen toeleverancier van leden/cursisten gecreeerd door een samenwerkingsverband aan te gaan met de stichting Coach!  !
Ik wil eindigen met de eerste zin:
"Go where the money is" , but not for me!
Ik wil een groenere  samenleving met elkaar ontwikkelen, alleen staat HEBZUCHT - ("GREED")  (in alle opzichten) ons allen nog in de weg. Ieders bijdrage om je meer in te zetten (ook gratis) voor je minder bedeelde medemens is meer dan welkom.
Voor jezelf en je nazaten.

Meer een sporatische sufactie.. Burt.
Moeten mensen nog wat doen of op tijd komen? That's the question.
Oftewel.. heel veel bankiers weten de prikkel goed te onderstrepen.. als je het erover hebt.. dan is het bonje.
 

Het mooie van online coaching is dat je als coach precies kunt lezen en laten lezen wat je doet. En als je het niet goed doet, dan haakt de cliënt af en verdien je geen geld. Dus het is niet de certificering die al of niet bepaalt of je deugdelijk werk aflevert waar een ander echt iets aan heeft, maar de cliënt zelf. De geschreven tekst is het concrete vehikel om het doel van de cliënt te bereiken. 

Als nuchtere belg ervaar ik discussies als deze waardevol, maar evenzeer energieverslindend.  Waardevol omdat individuen en organisaties vorm krijgen door 'wat' ze zelf willen presenteren en doen, maar tevens ook vorm krijgen door wat er van hen verwacht wordt.  Energieverslindend omdat het een keuze is van een individu/organisatie 'hoe' ze dit uiteindelijk willen doen.  De ene vindt het te commercieel, de ander dan weer 'te onbetrouwbaar' omwille van steeds 'vrij' willen zijn.  Misschien moeten we alles relativeren en de woorden van Groucho Marx in gedachten nemen, namelijk  'Ik wil niet lid zijn van een club die mensen zoals ik als lid accepteert'...maar zegt dit dan weer meer over jezelf dan over de organisatie?