Ik ben een openbaar vervoer reiziger. Dat zeg ik met enige trots, want ik ben de laatste jaren in een curiosum veranderd. Als ik bij klanten vertel dat ik werkelijk overal kom met het openbaar vervoer, dan kijken ze me aan alsof ze het bot van een tyrannosaurus rex tussen blikafval ontdekken. Het wordt tijd dat we de trein en bus weer eens opwaarderen.
Een enkeling vindt dat het niet kan, openbaar vervoer. ‘Het is niet meer van deze tijd' zeggen ze vol minachting. En wég zijn ze, in hun KIA of Mercedes. Ik gun ze die automobielen van ganser harte. Ik zie ze even later altijd in de file staan als ik van Schiphol naar Amersfoort trein, met een glaasje wijn en een boek. Rijen koplampen en sluitlichten, tot ver aan de horizon.
Vandaag reed ik met iemand in de spits van Den Haag naar Rotterdam. Een sympathieke vrouw, en dat is niet onbelangrijk want de minder dan 30 kilometer duurde 1 uur en 40 minuten. Het gesprek vlotte beter dan de autorit, zeg maar.
Ik ben een autohater. Nog altijd. Ik vind dat de auto Nederland verpest. Overal zie je die ondingen rondrijden. Overal zie je de infrastructuur aan die krengen gepast worden. Overal worden verkeersborden geplaatst, strepen getrokken, alles moet wijken. En de natuur wordt er ziek van.
Mijn vriendin heeft wel een autootje. Een bejaardending, een Daihatsu uit 1992, een automaat. Een koektrommel ook. Maar ze rijdt er steevast 120 mee en zit er over het algemeen mee op de linkerweghelft, want het is een stoere vrouw die er lekker rustig van wordt als ze vol gas kan geven. Onbegrijpelijk voor mij. Ik zou er gek van worden.
De grootste hekel heb ik aan buitenproportioneel grote auto's. Als ik weer eens zo'n asociale 4wheeldrive terreinwagen in de file zie (vanuit de trein) heb ik het gevoel dat ik kijk naar een schip in de woestijn. Ik ken een poenige buurt in het midden van het land die volstaat met één en dezelfde gezinsauto. De carports zijn zo gebouwd dat ze naast elkaar uitkomen.
Als je goed kijkt zie je dat ze in die buurt elkaar de loef afsteken met het formaat. Als iemand een Scenic koopt met vijf deuren, dan koopt de buurman dezelfde auto in een nog luxere uitvoering. Die zet hij er dan naast. En dat is bedoeld om de ander een lullig gevoel te geven. Echt waar.
Geef mij de trein dan maar. I-podje op je hoofd, wat kantoorwerk doen, naar buiten kijken, je ogen sluiten of plotseling zo maar in gesprek raken met een interessant exemplaar van de mensensoort. Terwijl men in de auto wieltje voor wieltje naar de plaats van bestemming rijdt en daar weer eens een uur te laat aankomt.
En dan zeuren we over vertraging bij de NS! Ik lach in mijn vuistje.
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO