Badinerend managementgeklets

breinboek kleur'Weet je wat me af en toe pijn aan de oren doet? Hoe managers en assessors over medewerkers of kandidaten praten. Alsof ze het over hun huisdieren hebben. ‘Denk jij dat hij dat kan?’ ‘Nee, ik denk het niet. Ik vind hem nogal star. En daarmee camoufleert hij zijn tekortkomingen, vind ik.’ ‘Hoe zou dat komen?’ En dan volgt er een verklaring. Meestal gaat het er over dat iemand al heel lang hetzelfde werk doet, en altijd in een veilige omgeving aan het werk is geweest. En dat kan je rustig een cliché noemen.

Maar veilig is het voor die medewerkers allang niet meer, want ze worden al decennia lastig gevallen met die veranderprocessen van ons. Al zo’n jaar of 40 worden ze geconfronteerd met veranderaars die dezelfde cliche’s over ze heen gieten. Ze zouden een 9 tot 5 mentaliteit hebben, geen zelfreflectie, geen flexibiliteit, star zijn, niet veranderingsbereid. Eerlijk is eerlijk, dat komt voor. Er zijn vreselijke medewerkers te vinden op werkplekken, mensen die vast willen houden aan dat wat ze doen, omdat ze weten dat ze dat kunnen en niet weten of ze het straks ook nog kunnen. En dan wordt het lastig, want als je werk niet goed is, dan zwaait er wat.

Ik zit zelf ook in het verandervak en vind het heel belangrijk om goed te kijken naar mensen, want dat is nou eenmaal je taak. Maar dat moet wel respectvol gebeuren. En respect is niet iets dat je alleen maar belijdt met je mond. Als je in de positie bent dat je mensen mag of moet beoordelen, dan betekent dat nog niet dat je als een baasje over een hond moet praten. Dat verklapt een attitude van zelfoverschatting, misschien zelf van zelfvoldaanheid. En als je al 40 jaar dezelfde clichés bezigt, hoe veranderingsbereid ben je dan eigenlijk zelf?

Het zijn je kinderen niet, het zijn geen apen in een zoo, dus laten we ophouden met badinerend praten over onze mensen. En laten we vooral ook ophouden met redenen aan te voeren om mensen uit hun rol te halen, als we eigenlijk gewoon van ze af moeten omdat er geen plaats meer voor ze is. Want vaak is dat het geval. Mensen hebben hun werk jarenlang goed gedaan, en dan gaan we ineens van mensen verwachten dat ze dingen gaan doen waar ze niet voor zijn opgeleid. Zeg ze dat dan eerlijk, zodat ze weten waar ze zich op kunnen voorbereiden.

Zo, het moest er even uit. Laat ik afsluiten met de opmerking dat ik gelukkig erg veel goede managers zie, die hun mensen wel serieus nemen. Ook als ze iets vervelends moeten vertellen.

Bert Overbeek is specialist in verandermanagement, trainer, coach en schrijver. Zijn website: pitchersupport.jimdo.com

CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement 

Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro

Stef van der Woning
Lid sinds 2019
Helemaal eens met de inhoud van het artikel. Echter de uitspraak: "Het zijn je kinderen niet, het zijn geen apen in een zoo, dus laten we ophouden met badinerend praten over onze mensen" bevat wat mij betreft een tegenstrijdigheid die niet strookt met de toonzetting van de rest van het artikel. Het "praten over ONZE mensen" veronderstelt dat mensen het bezit zijn van managers en dat is een vorm van taalgebruik dat niet past bij managers die medewerkers (of beter gezegd collega's) serieus zeggen te nemen.
Corien
Badinerend heb ik opgezocht omdat ik niet wist wat het betekende. Het betekent schertsend of gekscherend...tenminste volgens de eerste zoekresultaten in Google. Toch heb ik de indruk dat het in het artikel eerder beledigend of laatdunkend betekent.

Ik vind verder dat je zo ook niet over je kinderen zou moeten praten (beledigend of laatdunkend). Gekscherend of een scherts kan best op z'n tijd.
Bert Wolters
Veel middenkader is ook overvallen door de veranderende eisen: werd je eerst op resultaat beoordeeld, wordt nu van je verwacht dat je coachend leiding geeft. Dat vraagt totaal andere vaardigheden en die leer je niet zo snel met een cursusje.
Daar komt bij dat verandering inderdaad vaak ingegeven wordt door bezuinigingsdrift. Dan kun je als veranderingskundige prachtige woorden gebruiken; de eerste reactie zal zijn: kan ik hier blijven werken?