Wegereef, zelfkritiek en de rol van scheidsrechters

Strafschop.nl heeft zich de afgelopen week verbaasd over de heftige discussie rondom scheidsrechter Wegereef. Voor diegenen die het niet hebben gevolgd, de beste man maakte tijdens de wedstrijd AZ-Ajax een blunder door een doelpunt van AZ goed te keuren nadat hieraan een overtreding was voorafgegaan. Hoewel ik nooit heb begrepen waarom iemand scheidsrechter wil worden, neemt Strafschop.nl Wegereef in bescherming en vindt voetballers en trainers huilebalken.

Even een schets van de situatie. Scheidsrechter Wegereef maakt tijdens de wedstrijd AZ-Ajax drie beslissingen die door spelers, trainers en publiek in twijfel worden getrokken. Het gaat om twee gele kaarten voor Edgar Davids en een onterecht toegekend doelpunt van AZ. Over de gele kaarten van Davids kunnen we dagen doorgaan, wat mij betreft mocht hij ze best geven. De intentie van Davids was een speler neer te halen en dat is geel. Of je de speler raakt is ook volgens de spelregels niet van belang, de intentie is geldend. Of mag je voortaan alleen geel of rood krijgen als er bloed is te zien. Kortom, Davids mag niet al teveel mopperen en had het handiger moeten aanpakken. Dat hij soms met hard spel weg komt en dit keer niet, betekent niet dat de kaarten onterecht waren. Erg belangrijk is dit alles niet, want Wegereef kende een doelpunt toie van AZ dat wellicht beter afgekeurd had kunnen worden en dat overschaduwde alles.

Toegegeven, aan het doelpunt ging hard inlopen op keeper Stekelenburg vooraf. In 99% van de gevallen keur je dan een doelpunt af. Wegereef dacht wellicht dat doelman Stekelenburg zich een beetje aanstelde en dat de aanvaller van AZ gewoon sneller bij de bal was. Dat was hij ook, alleen ging hij met bijna gestrekt been op de liggende keeper in. Kortom, beter om de goal af te keuren.

Maar waar ligt mijns inziens nu de fout in de hele discussie? In het feit dat een scheidsrechter een fout maakt en daarmee een wedstrijd beslist. Dat is zo. Maar als je daar niet tegenkan, ga dan dammen of schaken en niet voetballen. Want daar maken scheidsrechters en grensrechters nu eenmaal deel uitmaken van het spel. En maken net zo goed fouten als spelers die ballen verkeerd terugspelen, slecht keepen of slecht spelen. Als je daar niet tegenkan, ga dan breien. Of stop met verwijten te maken aan scheidsrechters.

Want waar ligt de uiteindelijke fout nu veel vaker? Bij de spelers. Het zijn zij die de ene schwalbe na de andere in het strafschopgebied van de tegenstander maken. Zeer onsportief. Maar wie wordt afgerekend op de juiste beslissing? De scheidsrechter die al dan niet een strafschop toekent. Niet de speler die de basisgedachte van het spel geweld aandoet...namelijk door onsportief te zijn. Ook vaak te zien: gillen als je wordt geraakt bij een overtreding, iets wat je vooral in de Bundesliga veel ziet. Hup, de tegenstander een gele kaart aansmeren. En in de Nederlandse competitie? Een elleboog geven aan je tegenstander. Dat is professioneel voetballen blijkbaar. Nee, de fout ligt bij het feit dat spelers en trainers de grenzen opzoeken van het toelaatbare. en daar heel vaak overheen gaan.

Met 22 spelers op het veld is het ondoenlijk om 90 minuten om alles als scheidsrechter goed te zien. Als je daar niet tegenkan, zoek dan een andere sport op waar scheidsrechters geen of minder een rol spelen. Zolang scheidsrechters niet in bescherming worden genomen door de FIFA, UEFA of KNVB door televisiebeelden te mogen gebruiken om hun beslissingen te kunnen corrigeren, zullen deze fouten dagelijks worden gemaakt (zie American Football). Tegen de trainers Van Gaal en Ten Cate zou ik zeggen: wordt eindelijk eens volwassen!

Ook leuk: scheidsrechters bevoordelen thuisclubs