Verslag van de penaltieserie Liverpool - Chelsea

Gisteren werd de halve finale van de Champions League tussen Chelsea en Liverpool beslist na strafschoppen. Hetgeen eens te meer duidelijk maakt dat je op dit onderdeel goed beslagen ten ijs moet komen wil je ooit de cup met de grote oren winnen. Strafschpppen bepalen de laatste jaren sowieso met grote regelmaat wie de cup wint of wie doorstoot tot de finale. Gelukkig spelen Nederlanders nog steeds een grote rol in het Europese voetbal, want gisteren speelden Boudewijn Zenden, Dirk Kuyt en Arjen Robben en het waren ook zij die de 'verantwoordelijkheid' bij de penalties namen. Een korte analyse.

Zonder goede strafschoppen te nemen kan je glorie op de internationale velden vergeten. Bijna in alle grote toernooien vindt de beslissing plaats nadat een team na strafschoppen is doorgestoten tot de finale, of in de finale toeslaat na penalties. Neem bijvoorbeeld maar het WK van vorig jaar. Het succes van Italie en Duitsland tijdens dit WK kwam voor een deel doordat ze uitstekend strafschoppen namen. Maar ook in de Champions League zijn strafschoppen cruciaal. Onder meer Bayern Munchen en Liverpool danken er hun laatste titel aan, terwijl Ajax de laatste kans op een titel na slechte strafschoppen in 1996 verloor (tegen Juventus). En ook vandaag kunnen we ons gaan verheugen op een mogelijke penaltyserie, want Clarence Seedorf speelt tenslotte voor AC Milan.

Terug naar gisteren. Echt spanennd werd de serie strafschoppen niet, want Liverpool scoorde viermaal op rij terwijl Chelsea twee maal mistte. De eerste van Liverpool was wellicht de beste uit de hele serie, Boudewijn Zenden schoot weliswaar erg laag, maar zijn lichaamsschijnbeweging mocht er zijn. De aanloop was, vanuit de speler gezien, erg rechts van de bal. Voor een linksbenige speler vaak een teken dat de bal ook links zal worden ingeschoten. Maar Zenden maakte een prima schijnbeweging en schoot de bal hard rechts in, terwijl doelman Cech van Chelsea de verkeerde kant opdook. Het zag er erg bewust en geoefend uit.

Dan treedt Arjen Robben aan voor Chelsea. Zijn lage schot in dezelfde hoek als Zenden wordt gestopt door doelman Reina van Liverpool. Het was een strafschop die een beetje deed denken aan de misser van Van Basten in 1992 tijdens de halve finale van het EK tegen Denemarken. Op zich niet slecht in de hoek geplaatst, maar tegen goede keepers is de kans groot dat de bal bij lage plaatsing toch gestopt wordt. Het grootste probleem was echter de te laconieke houding van Robben. Tijdens de voorbereiding op de strafschoppen was duidelijk te zien hoe hij couch Mourinho uiterst laconiek te woord stond. De lichaamstaal van Robben was een beetje in de trant van 'zet mij ook maar op het lijstje joh, ik knal 'm er wel effetjes in'. Bij een goede strafschopnemer HOORT een beetje spanning. Te laconiek (Seedorf, Kluivert) wordt afgestraft, omdat niet scherp en hard genoeg wordt ingeschoten. Ook leek het erop alsof in het Chelsea kamp minder duidelijkhied heerstte over de strafschoppen dan bij Liverpool. Door Robbens misser was het scoringspercentage van de Nederlanders uiteindelijk wederom 67% (2/3), hetzelfde percentage als Oranje haalt. En dat is internationaal gezien veel te weinig, met de Duitsers als vergelijking die op 95% staan!

De strafschoppen van Alonso, Lampard en Gerrard waren vooral hard en in de hoeken geplaatst. Echt overuigend vond ik ze niet, al probeerde Lampard nog de bal iets hoogte mee te geven. Na Geremi's misser (hallo, bijna dwars door het midden, nooit doen) was het de beurt aan Kuyt. Bekend is dat Kuyt altijd laag schiet, wellicht omdat hij zoals zoveel Nederlandse spelers de technische kwaliteit mist om de bal een lift naar de bovenhoek te geven. Maar zijn inzet was in ieder geval wel overtuigend hard in de hoek ingeschoten, al kwam Cech er verdraaid dicht bij.

Afrondend, geen geweldige strafschoppen, al lijkt er wel meer op getraind te worden dan vroeger. Vooral de spelers van Liverpool leken goed te weten waar ze mee bezig waren. Die van Chelsea minder. Een teken dat er bij Liverpool wel, en bij Chelsea niet op is getraind. En de gevolgen zijn dan ook direct te zien: 4-1.