Kritiek en vrijwilligers?

Als fan van mijn voetballende zoon ben ik, in de loop der jaren, inmiddels onbewust een soort van ervaringsdeskundige geworden op het gebied van het reilen en zeilen binnen het amateurvoetbal.

Na een paar honderd wedstrijden en trainingen te hebben gezien, honderden mailtjes, en nog veel meer site bezoeken, tientallen gesprekken met ouders en andere betrokkenen hebben mij uiteindelijk terecht deze titel bezorgd.  ‘Ervaringsdeskundige?’.
Ja, want ondanks dat ik mij ieder jaar weer voorneem om mij niet te storen aan (rand)zaken die met een simpele standaardmail of een artikel op de website van de club kunnen worden opgelost, of zelfs al veel eerder hadden moeten worden voorkomen betrap ik mij erop dat deze manier van ‘vrijblijvend vrijwilligerswerk’ niet mijn voorkeur geniet. Zo, die is er weer uit. Diverse malen, zeg maar gerust wekelijks, heb ik mij verbaasd dat het toch niet zo moeilijk hoef te zijn om met behulp van een simpel mailtje of een voorlichtingsuurtje zaken helder te communiceren. Al is het maar om iedereen die bij een amateurvoetbalteam betrokken is tijdig te informeren zodat je weet waar je aan toe bent en wat er van je wordt verwacht. Wie ik met ‘je’ bedoel lijkt mij vrij duidelijk, maar in ieder geval alle spelers, staf, ouders / verzorgers en dus ook ondergetekende.

De meeste amateurvoetbalclubs (mooi woord voor scrabble) hebben inmiddels een aantal competitie- en of bekerwedstrijden gespeeld. Er is dus weer van alles te beleven bij de plaatselijke FC’s en VV’s. De vrijwilligers draaien weer bij ‘hun cluppie’ volop uren en daar waar mogelijk wordt een tandje bij geschakeld om (alsnog) de beloftes en verwachtingen vanuit de club (weer) te kunnen waarmaken.
En wat het laatste betreft die zijn er ongetwijfeld gemaakt dus het worden weer spannende tijden, zowel op sportief maar ook op communicatief gebied. Gaat het eerste bijvoorbeeld dit keer nu eindelijk de lang gekoesterde titel halen of zijn die doelstellingen al weer bijgesteld?
Hoeveel mailtjes over de gewijzigde teamindelingen (Ja, nog steeds allerlei verschuivingen met spelers), de trainingen, de wedstrijden en over verzamel en vertrektijden (nee, die zijn niet hetzelfde!!) zullen er de komende periode nog in mijn inbox terecht komen? Het wordt misschien wel tijd om deze als spam te gaan markeren.

Aan de andere kant heeft zoiets ook wel weer zijn charme, dat hoort misschien ook wel bij het amateurvoetbal en op de manier hoe sommige hier zo overdreven interessant mee omgaan. Ik lees iedere week en zie ieder weekend de gekste dingen gebeuren. Inmiddels 7 verschillende trainers voor de groep gehad. Dat is onbegrijpelijk, maar toch ook wel genieten zolang je verwachtingen maar niet te hoog zijn! Maar ja, ‘kritiek’ en vrijwilligers…..
Wordt ongetwijfeld weer vervolgd.

Auteur: Chris de Graaff