Belgie: wereldkampioen van het hart

De uitschakeling van België op het WK voetbal doet pijn. Vooral omdat tegenstander Frankrijk een wel heel erg weinig tot de verbeelding sprekende tactiek hanteerde. Als een zo getalenteerd team als Frankrijk zich nog verdedigender opstelt dan IJsland, dan hoef je niet op veel sympathie te rekenen. Je kunt ook overdrijven.

Nee dan België. Als één team dit WK kleur gegeven heeft, dan zijn het wel onze zuiderburen. Met spelers en voetbal zoals we dat graag zouden zien van onze eigen spelers, maar die hebben op dit moment niet de kwaliteit die de Belgen wel hebben. Hazard, De Bruyne, Lukaku natuurlijk, maar ook een back als Meunier, ze hebben dit WK prachtig voetbal laten zien. Daarom verbaast het mij dat nog niemand op de door Duitsers veel gebruikte term 'Meister der Herzen' is gekomen: België is De Wereldkampioen van de Harten.

Deze term heb ik voor het eerst gehoord in 2001, toen Schalke 04 in de laatste minuut (het blijven Duitsers) het kampioenschap van Duitsland verloor. En daarna in nog grotere mate in 2006, toen Die Mannschaft na enkele zeer magere jaren (vooral qua voetbal) met prachtig spel  3e werd tijdens het WK in eigen land.

Laten we wel zijn, het WK wordt zelden gewonnen door het leukste of beste team. Vertel mij dat maar, als 50% Hongaar. Tijdens het 1954 verliezen de Magische Hongaren tegen West-Duitsland in de finale na eerder in de voorronde diezelfde Duitsers met 8-3 te hebben verslagen. Wat te denken van de Oranje machine van 1974 onder leiding van Cruijff. Of Brazilië in 1982, Engeland in 1990, Oranje in 1998 en zo verder. Zoals Cruijff zei (vrij vertaald), het gaat niet zozeer om winnen, maar om herinnerd te worden om je stijl en klasse. Mijn voorstel is dus: zullen we vanaf vandaag spreken over België, de kampioen van de harten? Graag. Vooral dankzij De Rode Duivels was dit WK tenslotte zeer genoeglijk.