Australie-reis van Oranje: onzinnige oefening in teambuilding

Terwijl heel Europa gisteren aan de buis gekluisterd zat en spannende wedstrijden te zien kreeg, was Oranje als winnaar van de kwalificatiegroep op visite in het altijd gezellige sportland Australië. De reis diende, naast waarschijnlijk vooral commerciële belangen, de teambuilding van Oranje. Op zich niets mis mee, maar bereik je dat tegenwoordig nog steeds met ongein op het trainingsveld en potjes klaverjassen? Het lijkt wel of de trainingtechnieken van Oranje zijn blijven stilstaan in de tijd van Wim Suurbier en Wim van Hanegem. Tenenkrommende beelden van spelers die geintjes met elkaar uithalen werden uitgezonden alsof het groot nieuws betrof. Het volk moet maar rustig gaan slapen, want het team heeft elkaar weer een beetje beter leren kennen. Kortom, bij de KNVB heerst een topsportklimaat anno 1964.

Wie gisteren zowel de wedstrijd van Oranje tegen Australië als van Rusland tegen Duitsland heeft gezien, beseft dat het Nederlands elftal inmiddels lichtjaren achterloopt op wat de wereld op technisch niveau te bieden heeft. Moderne coaches als de Duitser Jogi Löw en Guus Hiddink laten staaltjes van tactiek en voorbereiding zien waar we in Nederland nog veel van kunnen leren. Zo zorgden de Duitsers in de eerste helft voor een onoplosbare puzzel voor de Russen door het speelveld extreem klein te maken en op onnavolgbare wijze catenaccio te spelen. Hierover meer in het artikel over het Duitse voetbal, dat morgen zal worden geplaatst.

Wat zette Oranje daar tegenover in Australië? Na een aardige eerste helft, waarin met een klein beetje Duitse efficiency natuurlijk al een voorsprong zou zijn genomen, was naarmate de tweede helft vorderde steeds meer sprake van een draak vanjewelste. Het angsthazenvoetbal achterin, dat geïntroduceerd lijkt te zijn door Van Basten, heeft na enkele leuke wedstrijden weer de overhand genomen. Tikje naar rechts, tikje naar links, tikje naar rechts, tikje naar links, tikje naar rechts, tikje naar links....het is net zo saai als het hier opgeschreven staat. Zeker als de tegenstander niet 'hapt'. En dat allemaal tegen een land dat niet bekend staat als voetballand, maar waar we in drie wedstrijden nu nog niet van hebben kunnen winnen. Leve de Hollandse school!

Erger dan het spelbeeld waren de beelden van spelers in voorbereiding op de wedstrijd. Vreselijk, altijd weer die onderbroekenlol, die ongein en die slappe mentaliteit. Een balletje hier, een balletje daar. Lekker lummelen. Een telefonerende speler lekker storen en natuurlijk klaverjassen, vooral veel klaverjassen. Ooit een Duitse voetballer zien kaarten? Ze zullen het best weleens doen, maar qua arbeidsethos kunnen we hier onvoorstelbaar veel leren van de Oosterburen. U weet wel, dat gebied waar onze huidige bondscoach met matige successen enkele jaren trainer is geweest. Dat land dat al drie keer Wereldkampioen en drie keer Europees kampioen is geworden. Met spelers die er volgens ons 'niets van kunnen' omdat wij natuurlijk 'technisch en tactisch beter zijn'. Tja.

Nee dan de Duitsers, die sinds Klinsmann gebruik maken van de laatste kennis over teambuilding, coaching van individuele spelers en psychologie. Rechtstreeks geïmporteerd uit het sportland bij uitstel, de V.S., waar Klinsmann een en ander heeft opgepikt aan diverse topuniversiteiten. En wiens leerling Joachim Löw het perfect heeft overgenomen. En Oranje dan? Wat doen wij aan teambuilding anno 2009? Ik bied............een potje toepen?

Kortom, onprofessioneel, onzinnig en nu al een prelude op een WK dat weer zal tegenvallen. Of zoals de hier nog steeds impopulaire voormalige Duitse topspits Rudi 'Tante Kaethe' Voeller (meer interlandgoals dan welke Nederlandse spits ook) 's avonds bij Das aktuelle Sportstudio terecht opmerkt: 'Duitsland, Italië en Frankrijk zijn beter dan Nederland. Dat land wordt overschat'.