Afgelopen weekend was het weer raak. Of liever gezegd, niet raak. Zoals zo vaak mist een Ajax speler van 11 meter op een belangrijk moment. Natuurlijk, iedereen zal weten op te sommen dat Danny Blind met een prima pingel ooit de wereldbeker binnenhaalde na een strafschoppenserie, maar gemiddeld genomen zijn Ajacieden opmerkelijk zwak in het nemen van penalty's. En het lerend effect van de vele missers uit het verleden blijkt miniem te zijn. Een korte analyse, in de hoop dat Ajax er iets van leert in de komende weken in de Europa League.
Eerst wat historie. Als het op penalty-reeksen aankomt, heeft Ajax een zeer matige reputatie. Tegenover de winst na strafschoppen in de finale van de wereldbeker tegen Gremio in 1995 staan stevig wat verlies-beurten, zoals in 1996 in de finale van de Champions League tegen Juventus. Een ploeg overigens waartegen in 1978 ook al werd verloren na penalty's in de kwartfinale van de Europacup 1. Rechtsback Sonny Silooy mocht aanleggen voor wat achteraf zijn eerste strafschop sinds de pupillen bleek. En natuurlijk mis je dan. In 1975 ging het in Europa mis tegen Levski Spartak Sofia en in 1984 tegen Bohemians Praag. En dan heb ik het nog niet over spelers van Ajax die in Oranje shirt belangrijke strafschoppen hebben gemist, zoals de gebroeders De Boer (1998/2000), Kluivert, Van Basten, Seedorf, Winter. En Van der Sar werd pas een penalty-killer nadat er stevig op hem was ingepraat en hij in Engeland speelde. Kortom, wat gaat er mis in de opleiding bij Ajax als we het over strafschoppen hebben? Het kost titels. Het kost enorm veel geld. En het is zo makkelijk de sleutel naar succes te vinden.
Wie de strafschop van Mounir El Hamdaoui tegen Roda JC ziet, beseft dat er nog steeds een lange weg te gaan is en dat het lerend effect van de technische leiding van de club erg laag is. Coach De Boer, die toch bekend moet zijn met het vervelende gevoel een belangrijke strafschop te hebben gemist, neemt spits El Hamdaoui niets kwalijk. Hij heeft tenslotte zelf ook wel eens gefaald vanaf 11 meter.
Nu komt echter de hamvraag: was de misser van El Hamdaoui te voorkomen geweest? Het antwoord hierop luidt: JA. Kijk voor de analyse eerst naar de beelden:
[Youtube:http://www.youtube.com/watch?v=e1l115eIgiA]
Wat en waar gaat er mis? Allereerst gaat er iets mis bij de technische leiding. De keuze van de coaches voor het nemen van strafschoppen is dit seizoen blijkbaar gevallen op Demy de Zeeuw en Sulejmani. Beide spelers zijn echter al gewisseld in de wedstrijd tegen Roda. Heel opvallend is dat niet, ze worden wel vaker gewisseld tenslotte. Opmerkelijker is dat er geen nummer drie op de lijst staat. Dit is toch geen onoverbrugbare klus? Een opdracht die door de technische staf door drukke werkzaamheden gedurende de week niet meer erbij gedaan kan worden? Blijkbaar wel, want er is geen nummer drie in de pikorde. Dit doet denken aan Louis van Gaal die in 1996 geen top 5 had na de verlengingen tegen Juventus in de finale om de Champions League. U leest het goed, we hebben het hier niet over Werkendam 3 tegen Lutjebroek 4, uit altijd lastig, maar over de top van het Europese voetbal.
Dan de strafschop van El Hamdaoui zelf. Heeft u het filmpje nog eens bekeken? Over de lengte van de aanloop en de kracht van het schot wil ik het niet eens hebben. Maar neem de richting van de aanloop en de lichaamstaal van El Hamdaoui. Elke keeper ter wereld die niet gokt, maar een bewuste keuze maakt op basis van een snelle analyse van de lichaamstaal van de speler, zal in dit geval de hoek kiezen die Tyton (overigens volgens eigen zeggen een gok!) ook kiest. Kortom, als de bal niet perfect wordt ingeschoten is de pakkans voor een keeper zeer hoog. Ik schat in dit geval, met een lage, niet al te hard ingeschoten bal, op rond de 80%. Hetgeen dus ook gebeurde. Het is te verwijten aan de technische staf en aan de speler, die op amateuristische wijze zo de kans op het kampioenschap aan Ajax voorbij laten gaan. En daar zitten ze toch voor? Alle keepers ter wereld die bewust trainen op strafschoppen en dus niet gokken, hebben een veel hogere kans op redding dan de 'gokkers'.
Wat is de oorzaak van dit ontwijkgedrag binnen Ajax? Ploegen als PSV en Feyenoord doen het in internationaal perspectief echt beter op het gebied van de strafschoppen. Ook de individuele spelers doen het vaak beter, zoals bijvoorbeeld nu Kuyt en in het verleden Van Nistelrooij en Van Hooijdonk.
Ajax laat hier echt iets, en in mijn ogen compleet onnodig, liggen. Het niet over strafschoppen willen praten en er al helemaal niet op willen trainen, wat is daarvan de reden? Ik denk dat het een mix is van arrogantie, zelfoverschatting, afwijzing van kennis van wetenschappers en ondergetekende, en het idee fixe dat altijd op basis van de technische kwaliteiten gewonnen zal worden binnen de 90 minuten. De wedstrijden tegen Anderlecht zullen uitwijzen of Ajax leert van fouten uit het verleden. U begrijpt dat ik er weinig fiducie in heb als het straks op penalty's aankomt.
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro