In de jaren zestig veroorzaakte het programma "zo is het toevallig ook nog eens een keer" een rel met de aflevering "beeldreligie". Maar met de introductie van het "visueel management" is de geschiedenis ingehaald. . Het beeld is heeft eindelijk zijn terechte plek veroverd. Niet op basis van sluitende logica, maar alleen maar op grond van religieuze overtuiging krijgt het een ereplaats in de communicatie. Meteen al in de eerste alinea wordt het dogma gelanceerd. "Informatie-bombardement > rol visuele informatie wordt steeds belangrijker > visuele informatie is belangrijker en betekenisvoller voor ontvangers dan andere informatie". Sorry, ik zie de causale verbanden niet, maar misschien ben ik een poosje weggeweest? Ooit had informatie een visueel en een inhoudelijk element. Vorm en inhoud vulden elkaar aan om een boodschap zowel op rationeel als op emotioneel niveau geaccepteerd te krijgen door ontvangers. De synergie tussen onderbuik en hersenpan: goed communiceren hield in dat je beide in de juiste mate wist te kietelen, zodat ze samen voor het gewenste gedrag kozen. Maar terwijl ik even niet keek is de hele hele hersenpan blijkbaar uit de communicatie geschrapt en het volledige overdrachtsproces gereduceerd tot een kwestie van "visueel management". Waarbij gemakshalve maar even voorbij gegaan wordt aan het feit dat visuele communicatie bij uitstek niet geschikt is voor het overbrengen van nuances (behave dan voor wie gewend is te communiceren in ideogrammen). "Inhoud? Ach, wie leest er nog, we concentreren ons op de grote lijnen en zorgen dat het beeld klopt. We creeren een dynamisch (of gevoelig of agressief of slim) beeld van wie we willen zijn en dat communiceren we. En de rest is een kwestie van wat trainingen en een masterklasje voor het management." Misschien een aardig uitgangspunt voor degenen wier wereldbeeld gedomineerd wordt door de onderbuik. Maar daar waar de hersenpan ook nog maar iets in de melk te brokkelen heeft zal naast het "visuele management" de inhoud van cruciaal belang blijven. Wie ook de inhoud met visuele middelen denkt te kunnen overdragen kan zich het beste beperken tot communicatie op het niveau van TMF en soortgelijke media. En moet niet gek opkijken als het inhoudelijk resultaat van zijn communicatie dat van die media niet overstijgt.

Bob, ik ben het wel en niet met je eens.

Visual Management is een methode die bij uitstek geschikt is om je boodschap over te brengen, simpelweg omdat je de hoofdlijnen veel krachtiger over kan brengen. Bovendien brengen de juiste muziek en beeldstijl ook de emotie bij de mens naar boven. Kijk bijvoorbeeld eens naar http://masterplanthemovie.com/ - In 3 minuten ben je overtuigd dat Google Evil is - een boodschap die je onmogelijk in 3 minuten in een pagina platte tekst, en slechts met moeite in een powerpoint over had kunnen brengen. Voor marketing is het dus uitermate geschikt. Maar ook om iemand snel te vertellen wat iets is (bijv. http://www.commoncraft.com/video-wikis-plain-english, of zoek op youtube eens op "Gurteen")

Aan de andere kant ben ik het helemaal met je eens dat de nuance bij video wel verdwijnt, en voor het snel overbrengen van veel feiten is een video ook niet geschikt. Een video zal niet snel een naslagwerk, een training of handboek of een factsheet vervangen.

Ofwel, zoals met alle tools: Geloof nooit als iets "Het nieuwe X" is - je moet in elke situatie kijken waar het voor gebruikt wordt, en het is slechts een aanvulling, geen vervanging, op de communicatiemarkt.