Stel je voor, Medewerkertevredenheidsonderzoek dat niet anoniem is. Medewerkertevredenheidsonderzoek wordt nagenoeg altijd anoniem uitgevoerd. Ook in deze tijd waar je “struikelt” over het woord transparantie. Gaat hier een signaal uit dat managers niet te vertrouwen zijn en dat medewerkers beschermd moeten worden tegen de “wraak” van de manager? Of gaat hier een signaal vanuit dat de medewerker zich pas durft uit te spreken als het onderzoek anoniem is?
Wraaknemende leidinggevers en bange medewerkers. Allebei niet iets waar organisaties op zitten te wachten.
Anoniem
Bij ieder onderzoek waar ik bij betrokken ben geweest, heb ik twijfels te horen gekregen of het onderzoek daadwerkelijk anoniem is. Variërend van een vraag , “Is het echt anoniem?” tot een (under)statement: ”Geloof je zelf dat...
Leuk stuk, die menig man/vrouw vast herkend.
De koppeling die je legt tussen anonimiteit en transparantie was er één die mij gelijk deed prikkelen. Echter was het eerste woord dat bij mij opkwam 'relevantie' en hiermee misschien wel doelend op 'objectiviteit'.
Draagt de naam kracht bij aan datgene wat wordt uitgelaten door de werknemer of heeft het juist een tegenovergesteld effect (bijv.: "Het zal wel meevallen want Jan is altijd een zeur.")?
Het doel is toch het 'wat' en volgens mij niet de 'wie'?
Daarnaast sluit ik me volledig aan bij je concrete terugkoppeling op een eerder behaald resultaat. Waarbij wij er inderdaad vanuit gaan dat er iets met het 'wat' is gebeurd.
Maurice