Weltanschauung & Systeem Denken als oplossing voor de CRISIS.

Weltanschauung ofwel Wereldbeeld is de manier waarop wij naar onze wereld kijken. 'Kijken' & dan niet het directe kijken maar 'kijken naar de Wereld om ons heen' op een abstract niveau gebaseerd op onze overtuigingen, onze opvoeding, onze waarden en normen etc.

(heel) Simpel voorbeeld: kijk eens naar de kaart hiernaast: zo ziet een Australiër de Wereldatlas.

Dat Wereldbeeld van ons verschilt hier 'nogal' van dat wat anderen op onze globe zien als hun Wereldbeeld! Zo blijkt deze dagen maar weer. Hier: bij een gemiddelde leeftijd van de Nederlandse werknemer van 38 jr., maken we onszelf zorgen over het 'a.s.' pensioen. In Azië en Afrika maakt men zich zorgen of er volgende maand, volgende week, morgen zelfs, wel voldoende eten is. (nb; maar ja de gemiddelde leeftijd van een Angolees is dan ook maar 18 jaar....) Als we onszelf nu inleven in dat Wereldbeeld van de ander, dan vereenvoudigt dat op zijn minst de communicatie. Da's voor mij de tip m.b.t. Weltanschauung.

Die Weltanschauung en het Systeem Denken, zijn toch wel de items die mij het meest zijn bijgebleven toen ik 10 jaar geleden in de Ardennen het Professional Development Program volgde bij het IOD. Het komt nu weer goed van pas.

Wikipedia over Wereldbeeld: "Het begrip wereldbeeld of maatschappijbeeld is letterlijk het beeld of de voorstelling die de mens heeft of die een institutie biedt omtrent de werkelijkheid, de samenhang ofwel het wezenlijke van de wereld. Het is dus de opvatting die een mens heeft over hoe de wereld is of zou moeten zijn.Het wereldbeeld van een mens is de voorstelling die een individu gedurende zijn leven heeft opgebouwd van de werkelijkheid, de samenhang, ofwel het wezenlijke van de wereld. Dit wereldbeeld is beïnvloed door zijn zintuiglijke ervaringen, zijn opvoeding en opleiding, zijn sociale, professionele en religieuze contacten, zijn belezenheid, zijn intelligentie, zijn voorstellingsvermogen, enzovoort."

De link met onze communicatie blijkt wel uit het volgende: hoe we zaken beoordelen vanuit dat Wereldbeeld van ons. Wat we denken, waarvan we overtuigd zijn:

• 'de samenleving is volledig maakbaar door de mens'
• 'de wereld wordt alsmaar menselijker'
• 'de wereld wordt alsmaar onmenselijker'
• 'de wereld moet op een zo menselijk mogelijke wijze opgebouwd worden'
• 'de wereld moet op een egalitaire wijze opgebouwd worden(= iedereen moet een gelijkwaardige plaats hebben)'
• 'de samenleving moet de zorg op zich nemen voor de zwakkeren'
• 'een samenleving moet op een solidaire manier opgebouwd worden'
• 'in de samenleving moet het recht van de sterkste gelden'
• 'in een samenleving is het ieder voor zich en dat is goed zo'
• 'etc.' 

Vanuit die overtuiging(en) communiceren & handelen we dan ook. Dat blijkt nu maar weer.

We dreigen hierbij echter te vergeten dat we niet op ons zelf staan maar dat alles op onze Globe (& ver daarbuiten) met elkaar in verband staat. Dat beeld wordt dan weer duidelijk in het Systeem Denken:  

"De wereld bestaat om ons heen bestaat uit relaties, niet uit losse feiten, dingen, gebeurtenissen. Bij systeemdenken gaat het om het besef dat alles op een bepaalde manier met alles samenhangt. Het is het vermogen om deze relaties te zien en te begrijpen. Systeemdenken kan onder meer het volgende voor ons betekenen:

• de wereld om ons heen leren we zien als één geheel i.p.v. als een optelsom van allemaal losse delen;
• ook zien we hoe onderdelen van een systeem en voor het feit dat ons gedrag bepaald wordt door hoe we tegen het systeem aankijken;
• we hebben oog voor onze eigen rol binnen een systeem en voor het feit dat ons gedrag bepaald wordt door hoe we tegen het systeem aankijken;
• we leren begrijpen dat onze wereld en ons leven voortdurend verandert: dat onze wereld dynamisch is en niet statisch;
• we worden ons meer bewust van onze mentale modellen, onze manier van kijken naar de wereld om ons heen;
• het helpt ons om beslissingen te nemen die een probleem werkelijk oplossen in plaats van alleen maar de symptomen te bestrijden."

Bron: R. Frijns n.a.v. The Shape of Change.

Kortom: het één wat nu gebeurt (Financiële CRISIS) staat niet los van het ander (Voedsel CRISIS). Willen we een oplossing vinden voor de CRISIS-in-het-algemeen dan is een benadering van deze uitdaging vanuit het Systeem Denken in ieder geval een 1e begin. Een goede 2e stap is vervolgens om nog eens kritisch te kijken naar onze Weltanschauung. Om die vervolgens aan te willen/kunnen passen aan de anderen da's echter weer een heel ander issue......