Wetten over scheiden en ontslaan, 'mooi' maar hoe ontwikkelen en behouden we talent eigenlijk?

http://www.youtube.com/watch?v=oaMu9hitUG4

Op een (bijna) fenomenale manier weet 'onze' Politiek sinds het uitbreken van de crisis in 2008 met ideeën & beslissingen te komen die ons alleen maar verder weg lijken te brengen van de economische kansen die zich wereldwijd (toch) voordoen; opmerkelijk.

Zo wordt vandaag het wetsvoorstel ingediend om nog eenvoudiger te kunnen scheiden van je partner. De idee voor dit plan zal ongetwijfeld onstaan zijn op moment dat Minster Kamp met zijn al even vereenvoudigd ontslagrecht kwam: 'Als je zakelijk snel kan scheiden van elkaar, dan dient dit privé ook mogelijk te zijn.' .....

Eén van de argumenten voor de 'scheidingswet' is grappig (sic.): 'Dan kan de gescheiden partner met nu minder inkomen snel een bijdrage leveren op de arbeidsmarkt.' hoorde ik vanochtend in 'De Heer Ontwaakt'. 'Grappig' omdat diezelfde arbeidsmarkt juist nu wordt overspoeld met werknemers waarvan hun werkgever ook 'ff' snel wil scheiden...

Dit alles gebeurt op het moment dat er voor ons deze waarschuwing verschijnt: 'The Netherlands will have to raise annual productivity growth rates by at least a third to sustain historical growth rates of GDP per capita with smaller labor forces.' Eenvoudig gezeg: de komende jaren meer presteren met sowieso al minder; gescheiden/ontslagen of niet.

Zijn er hiervoor misschien ook nog politieke ideeën?

Als je, privé of zakelijk, nu toch al af wil van je 'partner', dan komen deze wetten je goed van pas. Waarschijnlijk zat je, met je bedrijf that is, toch al in de hoek waar de economische klappen vallen. Voor de organisaties die kansen zien en juist nu hun talenten willen ontwikkelen & vasthouden, bieden dit soort wetten echter geen enkele oplossing. Niet alleen bestaat er, zeker nu, de kans dat de sociale lasten voor de (beter presterende) werkgevers toenemen omdat de vraag naar uitkeringen door gescheiden partners en ontslagen medewerkers zal toenemen, ook biedt dit voor hen geen oplossing voor de crisis op de arbeidsmarkt: kwantiteit voldoende maar kwaliteit onvoldoende.

"Netherlands will need to raise the labor force participation rates of older workers, from around 28% now to about 40%." Dit advies komt uit het McKinsey rapport 'The World at Work: Jobs, pay and skills for 3.5 billion people.' juist op het moment dat wij het aantal ouderen in het arbeidsproces lijken te willen laten afnemen.

Het rapport is een waarschuwing voor de invloed van de (elders op de wereld....) voorspoedige economische ontwikkeling op de internationale arbeidsmarkt, de kansen die het biedt maar ook de bedreigingen. Enkele cijfers:

• "3.5 billion projected 2030 global labor force up from 2.9 billion today;
• 38 million - 40 million potential shortage of college-educated workers in 2020;
• 45 million potential shortage of workers with secondary education qualified to work in labor-intensive manufacturing and services in developing economies;
• 360 million aditional older people who are not part of the global workforce by 2030;

.... and market challenges intensify (2010 - 2030)."

De kracht zit 'm natuurlijk in het laatste: wij laten onze agenda beïnvloeden door de EU crisis, terwijl de rest van de wereld zich 'gewoon' doorontwikkeld.

Tips uit het rapport zijn: investeren in onderwijs, investeren in opleiding & ontwikkeling van je medewerkers, investeren in talenten, behouden van medewerkers ook als het even tegenzit, toename van arbeidsparticipatie, verhoging inzet van oudere medewerkers (BMW is zo'n werkgever bijv.) etc. 'Maar dan nog,' stelt het rapport, 'zal het gat in 2020 naar verwachting (d.i. o.i.v. de huidige maatregelen) niet zijn gedicht.' In 2030 hopelijk wel..

Zijn er misschien ook nog vlotte politieke initiatieven om deze tips op te pakken?

==================

220612

Het commentaar van The Economist in de entry 'Gloom in Polderland' op de (hopeloze?!) politieke situatie in ons land, is niet bijzonder. De foto bij de entry daarentegen wel. :-)