Cyprus, Morgan Chase, The War on Terror, je wordt voor de gek gehouden waar je bijstaat. Hoezo Vertrouwen?

http://www.youtube.com/watch?v=cJP2nnmGXX0

"Spaarders kunnen gerust zijn, want Cyprus is uniek." dat zei Minister Dijsselbloem nadat hij & zijn EU collegae de kleine Cypriotische spaarder 6,75% van zijn spaargeld afhandig had proberen te maken. Cyprus mag dan 'uniek' zijn, toch is deze actie zoiets als trial & error: je probeert eens iets, test eens iets uit & vervolgens blijkt dat je idee nog niets eens zo héél slecht is (nb; de beurzen, voor politici een belangrijke indicator, reageerden nauwelijks). De kans op herhaling is vervolgens groot; wat je daarover nu ook roept. Te grote beloftes doen, is dan ook niet handig.

'Zo maar' twee voorbeelden die i.d. deze week onderstrepen. Het eerste voorbeeld betreft The War on Terror.  Het wordt steeds duidelijker dat we er ingetuind zijn. Een fijn spel van machinaties leidde er toe dat wij nu nog met de financieel economische gevolgen daarvan worstelen. Dat terwijl private ondernemingen $ 138 miljard hebben overgehouden aan deze oorlog; zo meldt The Financial Times vandaag.

Het tweede voorbeeld betreft de bankiers van JP Morgan Chase. Erecodes en mea culpa's n.a.v. de bankencrisis ten spijt: vorig jaar beduvelde JPMC beleggers en toezichthouders voor $ 6 miljard (opnieuw?) en hield er zelf toch nog $ 21.3 miljard aan over.

De vraag die zich alweer voordoet is: wie is er nog te vertrouwen?

Overigens, als de inflatie 6,75% bedraagt dan zou je voor de Cypriotische spaarders hetzelfde effect kunnen krijgen of zoals Nassim Nicholas Taleb het stelt op zijn Facebook pagina: "We are learning from the Cyprus episode that people get a lot angrier when they are directly ripped off by bankers than when indirectly scammed by them via taxes or deficits." Taleb is ook de man die van mening is dat je niet zo maar kan stellen dat iets niet of niet meer gebeurt om het simpele feit dat voorspellen onmogelijk is, laat staan dat iets 'uniek' is.....

De situatie 'Cyprus' zal nog wel even aanhouden, ook daarom is het interessant te kijken naar beide andere voorbeelden.

Zo is daar de prestigieuze bank JP Morgan Chase (nb; the Financial District roemde lange tijd hun unieke, smetteloze reputatie). Je zou verwachten (toch?) dat deze bankiers sinds 2008 hun lesje wel hadden geleerd of zich op z'n minst aan hun once-pristine reputation hadden kunnen blijven confirmeren. Niets blijkt minder waar, helaas, ook hier regeert nog steeds de vos die wel zijn haren maar niet zijn streken verliest. "J.P. Morgan Chase & Co. last year failed to provide regulators with detailed data on its "London whale" trades until the month before the trading losses hit $2 billion and were publicly disclosed." meldde the Wall Street Journal vrijdag.

Ook deze zaak levert opnieuw een uitgebreide rapportage op van de US Permanent Subcommittee of Investigations. & Opnieuw: het rapport leest als een schelmenroman als het niet was dat de gevolgen zo groot waren....

De volgende zaak is nog pijnlijker. Zo verscheen deze week bij de BBC de documentaire Iraq: The spies who fooled the world. Kort gezegd: slechts(!) twee spionnen hebben er voor gezorgd dat het Westen zich, met enkele uitzonderingen, vol overgave stortte op the War on Terror. Beiden verzamelden de 'bewijslast' die overtuigend genoeg was om de strijd aan te gaan, dat terwijl nu duidelijk is dat er überhaupt geen 'bewijs' was. Vervolgens ontstaat de indruk dat de kwade geniussen achter het wheelen & dealen van beide spionnen te vinden zijn in de Bush Administration. De achterban van G.W. Bush en D. Cheney zouden aanmerkelijke belangen hebben bij een oorlog tegen Irak (nb; zie ook het bericht in The Financial Times hiervoor). In de ook deze week verschenen doc. The World According to Dick Cheney geeft Cheney aan dat hij zijn acties nu opnieuw zou herhalen als zich eenzelfde situatie zou voordoen....... Remorse?

Vervolgens verschijnt er een nieuwe documentaire Searching for Steele, een docu met nog meer macabere info over The War on Terror, & is er nu de 1e open brief geschreven door Irak veteraan Thomas Young waarin hij Bush en Cheney beschuldigt van oorlogsmisdaden. De verhouding $ 138 miljard oorlogswinst tegenover duizenden mensenlevens (nog los van de financieel economische gevolgen voor een belangrijk deel van de wereldbevolking) is inderdaad geen verhouding. Als voorbeeld & (voorlopig) tot slot verschijnt vanavond bij de BBC de doc. Iraq, Did My Son Die in Vain? een Britse vader gaat op zoek naar de omstandigheden rondom het sneuvelen van zijn zoon in Irak in 2007. (de pijnlijke conclusie he died in vain.........)

Wie is er nog te vertrouwen? Weet jij het? (nb; van 'vertrouwen' kun je een succesvol business model maken!)

Overigens, de Cypriotische banken mogen nu dan gesloten lijken, ben strax niet verrast als blijkt dat het Russisch spaargeld toch verdwenen is..... :-o

VID: nieuwe media dragen er i.i.g. aan bij dat transparantie steeds groter wordt.

240313

Bron: Economist.com

250313

Uitspraken Dijsselbloem leiden tot schrikreactie op Europese beurzen meldt Het Financieele Dagblad zojuist. OK, de uiteindelijke 'oplossing' voor Cyprus is dan niet de renteverlaging voor de kleine spaarder geworden maar wel het meebetalen van beleggers aan het tekort waarmee banken de economie opzadelen. Wat meldt Dijsselbloem vervolgens: "dat het reddingsplan voor Cyprus kan worden gezien als een 'template' voor problemen bij banken in de toekomst." Toch geen unieke situatie dat Cyprus, dus.......

CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement 

Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro

Leo Kock
Mooi artikel Willem. Herkenbaar voor mij, dat wantrouwen, daar heb ik zelf ook last van. Het lijkt alsof er bewust gemanipuleerd wordt met als doel om maximaal economisch gewin te behalen door bijvoorbeeld bedrijven als Morgan Chase of Blackwater. Waar ik echter bang voor ben is dat het een maatschappelijke beweging is die mensen er toe leidt vanuit oprechte motieven om dergelijke keuzes te maken die leiden tot de door jou gesignaleerde excessen.
De eerste beweging is de maatschappelijke eis tot toenemende individuele verantwoordelijkheid; als individu (en organisatie) ben je zelf verantwoordelijk voor hoe het met je gaat. Het evolutie-principe van het recht van de sterkste als succesfactor. De tweede beweging is dat de markt de dominant bepalende factor is. De markt, de economische afweging, bepaalt hoe goed je het doet. Dat betekent dat je steeds beter moet zijn dan je concurrenten/collegae met winst als dominante succesfactor. Steeds meer is de enige maatstaf waarop je afgerekend wordt als bedrijf: de winst die je maakt. Morele, maatschappelijke en sociale maatstaven tellen steeds minder mee. Daar worden bestuurders van bedrijven ook niet op afgerekend, daar worden bedrijven niet voor beloond. Hoe beter je er als individu of als bedrijf in slaagt om economisch de sterkste te zijn, hoe meer je wordt gewaardeerd. Wat ik mis de de tegenbeweging die de sociale en maatschappelijke rol van het bedrijfsleven belangrijk maakt.
Een verarming van van de cultuur als economische en individualistische normen dominant worden.
Een verspreking zoals die van Minister Dijsselbloem, is dat nu handig? Nee niet echt. - ManagementPro
[...] Cyprus, Morgan Chase, The War on Terror, je wordt voor de gek gehouden waar je bijstaat. Hoezo Vertr... [...]