Goed nieuws: Leiderschap kan je leren!

Bas Schenk heeft vorig jaar een stelling geplaatst op www.jongebazen.nl waarop maar liefst 100 reacties volgden. Het ging om de vraag of je het vak van manager kan leren. Nee, zei Bas, je wordt als manager geboren. Inmiddels weten ook niet-neurologen dat je ontzettend veel kan leren. Ook manager worden. Dit is mede te danken aan mensen als Margriet Sitskoorn die hun specialistische neurologische kennis niet voor zichzelf houden, maar in leesbare taal aan niet-vakgenoten presenteren. 

Bas Schenk heeft vorig jaar een stelling geplaatst op www.jongebazen.nl waarop maar liefst 100 reacties volgden. Het ging om de vraag of je het vak van manager kan leren. Nee, zei Bas, je wordt als manager geboren.
Inmiddels weten ook niet-neurologen dat je ontzettend veel kan leren. Ook manager worden. Dit is mede te danken aan mensen als Margriet Sitskoorn die hun specialistische neurologische kennis niet voor zichzelf houden, maar in leesbare taal aan niet-vakgenoten presenteren.
Het behoort tot de onaantrekkelijkheden van het wetenschappelijk bedrijf dat het inzichten voor zichzelf houdt. Sitskoorn doet daar niet aan mee. Den Boer vorig jaar ook, toen hij zijn boek ‘Neurofilosofie’ van de persen liet rollen. Zulke mensen kunnen veel betekenen voor Management Development, zonder dat zij daar erg in hebben.
In beide boeken wordt duidelijk dat het brein voortdurend verandert, onder invloed van omgevingsfactoren. De hersenen zijn plastisch, heet het dan. Ik stel ze me altijd voor als een spoorwegnet. Je hebt stations (talloos veel miljoenen overigens) en je hebt spoorwegen.
Als je iets leert, bouw je nieuwe spoorlijnen en stations, die dan verankerd komen te liggen in het hersenspoorwegnet. Besteed je ergens geen aandacht aan, dan verdwijnen die stations en spoorlijnen.
De hersenen veranderen dus voortdurend. Het goede nieuws is dat je je leiderschap dus kan aanleren. En ook afleren. Tot op hoge leeftijd. Mits de hersenen gezond zijn. Wel leer je op jonge leeftijd sneller dan op hogere leeftijd. Zoals de rek er wat uit gaat bij spieren, gaat ze er ook uit in de hersenen.
Een ander gegeven dat hieruit volgt, dat mensen bij veranderingsprocessen niet allemaal even snel leren. Dat wisten we al, maar daar hebben we te weinig rekening mee gehouden. In 2003 verscheen een robuust werk over verandermanagement. Pater, Roest e.a. brachten het uit onder de titel ‘Implementeren, het speelveld in de praktijk’.
De schrijvers onderscheiden op pag 210 vier type reacties op een verandering. Weifelaars. Supporters. Tegenstanders. En sceptici. Er zijn er vast meer. De schrijvers bevelen een aanpak aan, die op zichzelf niet verkeerd is. Maar de hersenen worden niet meegenomen.  
Geen probleem! Dat kan dan vanaf nu.