Help! Ik zoek een huis...

Als niet-student moet ik (officieel...) binnen een paar weken mijn studentenkamer uit. Ik wil niets liever: ondanks de toplocatie, ben ik mijn huisgenoten en bijbehorende stinkende vuilniszakken, plakkerige vloeren en luidruchtige feestjes meer dan zat. Mijn zoektocht naar een nieuwe woning duurt nu een half jaar en ik loop tegen flinke problemen op. Ik wil wel weg, maar het lukt niet.

De gemiddelde ‘starters’woning in Amsterdam kost €250.000. Een bedrag dat je als gemiddelde starter helemaal niet kunt betalen. Ook de (particuliere) huurprijzen zijn vaak enorm. Duizend euro voor een appartementje, alsof het niets is. Het maakt de gemiddelde makelaar van betaalbare woningen er niet klantvriendelijker op...

Het wilde westen: de vrije huursector
Viavia kwam ik bijvoorbeeld aan het adres van een bouw- en exploitatiemaatschappij met leuke, niet te dure appartementjes in Amsterdam Oost. Na een telefonische check of ik aan de inkomenseisen voldeed, stuurde ik een centimeters dikke envelop naar de maatschappij met kopieën van mijn huidige huurcontract, id, loonstrookjes, arbeidscontracten, een compleet ingevuld inschrijfformulier, werkgeversverklaringen en een huurderverklaring.
Twee dagen later kreeg ik een korte brief: “U voldoet niet aan onze eisen en wij zullen u niet inschrijven in ons systeem.” Huh?!?

Makelaars: gespuis

Ondanks de onduidelijke adviezen van hypotheekadviseurs, ga ik dan toch maar op koophuizenjacht. Er staat een prachtig huisje te koop in de populaire Vogelbuurt in Amsterdam Noord. Ik bel de makelaar voor een bezichtiging: “U kunt woensdag om half 4 komen kijken.” Punt. Geen andere opties mogelijk. Ik moet eerder weg van mijn werk en loop het huisje binnen. Slechts 28 andere gegadigden kijken me zuchtend aan: nóg een koper. De makelaar duwt me een brochure in mijn handen, meldt me dat ik binnen een dag een bod uit moet brengen en na 5 minuten sta ik weer buiten. Aardig...

Gedesoriënteerd bel ik de volgende makelaar om een afspraak te maken voor een appartement verder weg in Noord. “Zou het misschien op zaterdag kunnen, of na werktijd?” “Nee, absoluut niet.” Die makelaars denken ook niet mee. Ik werk fulltime en kan niet om de haverklap weg om een huisje te bekijken. Het huisje blijkt best leuk te zijn en geïnteresseerd stuur ik een mail met een aantal korte vragen, maar krijg niets terug. Als ik een paar dagen later bel om te checken, wordt ik zeer kortaf behandeld. En daarna zie ik op Funda dat het huisje verkocht is. Hoezo klantvriendelijkheid?

En nu?
Conclusie: ik heb nog steeds geen huis. Makelaars kunnen mij niet helpen, ze proberen alleen hun eigen zakken te vullen en commerciële verhuurders halen hun schouders op voor starters. Ik beschik trouwens over de ideale eigenschappen als huurder. Netjes, betaal altijd op tijd en zal geen overlast veroorzaken. Heeft iemand nog een huisje in de aanbieding?