Complimentenonderzoek; Angelsaksisch of Rijnlands?

Binnen organisatieland wordt een onderscheid gemaakt tussen het Angelsaksische en het Rijnlandse model. Grofweg wordt het Rijnlandse gezien als een ondernemingsmodel met een menselijk gezicht, waarbij organisaties de nadruk leggen op de (middel)lange termijn. Het Angelsaksische model, afkomstig uit Amerika en het Verenigd Koninkrijk richt zich veel meer op de belangen van de aandeelhouders. Uit cijfers blijkt dat in 1992 13 procent van de 100 grootste bedrijven aangaven aanhanger van het Angelsaksische model te zijn; in 2006 74 procent! Kleinere bedrijven, familiebedrijven of bedrijven zonder grote investeerders hielden vast aan het Rijnlandse model.
Wat blijkt nu uit een promotieonderzoek van Pieter Jan Bezemer aan de Erasmus Universiteit Rotterdam: bedrijven die zich de afgelopen vijftien jaar hebben gericht op verhoging van de winst voor hun aandeelhouders, blijken juist slechter te presteren dan bedrijven die zich niet volledig op de belangen van de aandeelhouders hebben gefocust. Zijn belangrijkste aanbeveling is dat bedrijven veel meer rekening moeten houden met alle stakeholders. Dit alles lees ik in een achtergrondartikel in de Volkskranten ik kan alleen maar hopen dat hij onder stakeholders ook werknemers schaart. Ieder met een vleugje psychologisch inzicht weet dat erkenning en waardering net dat verschil maakt. Een interessant vervolgonderzoek lijkt me toetsing van de volgende hypothese: bedrijven waar een welgemeende complimentencultuur heerst - geen trucs - presteren bovengemiddeld. Nu denkt u ongetwijfeld, dat is toch logisch. Oh ja, is dat zo? Pestgedrag op de werkvloer schijnt nog steeds een groot probleem Hoe gemakkelijk geeft u een compliment? Voor wie dit een lastige opgave is. Ik offer me op. Het is heel simpel een kwestie van doen. Oefening baart kunst. Mail mij uw complimenten in geuren en kleuren. U bent zich een goede gewoonte aan het eigen maken. Uw bedrijf vaart er wel bij.