Bruto Nationaal Geluk, hoe meet je dat?

De Verenigde Naties hebben 20 maart uitgekozen als de ‘Dag van het Geluk’; een dag waarop iedereen vrolijk en blij moet zijn. Dit lijkt mij een uitstekende keuze, want dit is namelijk mijn verjaardag. Toch ben ik zeer sceptisch over het uitroepen van een ‘internationale geluksdag’, want geluk kun je slechts een beetje afdwingen, laat staan voor de gehele wereldbevolking tegelijk op één dag. Mijn interesse voor het fenomeen ‘geluk’ als maatstaf werd echter wel gewekt. Mijn aandacht werd voornamelijk getrokken door het feit dat de koning van het kleine landje Bhutan als maatstaf voor welvaart het Bruto Nationaal Geluk introduceerde in de jaren ‘70. Factoren van dit BNG zijn onder andere psychologisch welzijn, goed bestuur, gezondheid en tijdsbesteding. Hoewel lastiger te meten en te vergelijken, ben ik een groot voorstander van het besturen van een land met als doel het BNG te optimaliseren.

Hoe staat Nederland er voor qua geluk? Ons land staat volgens een opiniepeling vierde in het Geluks-klassement, waarbij het overbodig is te vertellen dat de betreffende peiling vóór het EK 2012 is uitgevoerd. Waarom gebruiken bedrijven Geluk niet als een maatstaf voor hun succes? Volgens Milton Friedman is de enige verantwoordelijkheid van een organisatie het behalen van winst, oftewel het verdienen van geld voor de aandeelhouders. Maar waarom willen die aandeelhouders geld? Waar streeft een mens uiteindelijk naar? Geluk!

Een shareholder neemt dus aandelen van een bedrijf om geld te verdienen waarmee hij vervolgens mooie spullen kan kopen waar hij gelukkig van wordt. Of het idee van het ‘bezitten’ van een stukje bedrijf maakt iemand op zich gelukkig. Of een aandeelhouder zou zich gelukkig kunnen prijzen vanwege het feit dat zij blijkbaar zo goed in hun levensonderhoud kunnen voorzien, dat zij zelfs in staat zijn om een bepaald deel van hun vermogen in een bedrijf te steken.

Je zou dus kunnen stellen dat de enige verantwoordelijkheid van een bedrijf is om het geluk van de eigenaren/aandeelhouders te maximaliseren. Het streven naar maximale geldelijke winst is immers nogal kortzichtig, is het niet? Hoe zou het zijn als alle bedrijven, naast hun financiële winst- en verliesrekening, ook een geluksmeting toepassen?

Marjolein van der Aar studeerde bedrijfseconomie en wordt binnenkort lid van de redactie van jongebazen.nl