Ik wil niet langer wachten op Schiphol!

Ik wil niet langer wachten op Schiphol. En \'Big Brother\' gaat me daarbij helpen...

Het is een doorn in het oog van luchthavens als Schiphol, Rotterdam en Eindhoven. Wachtende reizigers zover het oog reikt. Waarom? Vanwege de paspoortcontrole. Boze blikken van reizigers, nog bozere blikken van de Marechaussees.

Ook ik baal ervan als we net terug komen uit Sydney, of een ander ver oord, en de blauwe uniformen gaan net koffie drinken. De theorie over wachtrijen en bottleneck-planning is aan hun duidelijk niet besteed. En wat is dan mijn keuze? De lange rij ‘Europese paspoorten’ of de korte rij’ Niet-Europese paspoorten’?

Maar, er is goed nieuws. Reizigers met een Europees paspoort kunnen voortaan op Schiphol zonder de marechaussees te treffen de grens passeren. Als ze over de grens gaan, scannen ze hun paspoort bij een elektronisch poortje. Dat moet de doorstroming bevorderen. Tegelijkertijd wordt een foto gemaakt van de persoon die zich in het poortje bevindt. De gegevens uit het paspoort worden vervolgens vergeleken met de zojuist gemaakte foto. Een nuttige toepassing van technologie om risico’s bij de grens te beheersen. Ik ben benieuwd hoeveel reizigers na de scanner toch nog in het bakje ‘even in de ogen kijken’ vallen vanwege openstaande boetes, gevangenisstraffen of internationale signaleringen.

Zelf gebruik ik al twee jaar de Privium pas. Privium biedt frequente (zakelijke) reizigers de mogelijkheid efficiënt te reizen. Privium maakt een snelle en veilige grenspassage mogelijk door de moderne techniek van irisherkenning. Goede klantsegmentatie. Een ‘groene’ loper voor nette klanten. Maar, de Priviumpas werkt alleen nog op Schiphol. Op elke andere luchthaven in de wereld mag ik gewoon weer achteraan sluiten. En dan sta ik weer op de ‘rode’ loper.

De technologische vernieuwing gaat zeker verder. De controle van het paspoort is natuurlijk slechts de eerste stap om meer veiligheid te regelen bij internationale passagiersstromen. Je wilt natuurlijk ook die smokkelaar van dierhuiden, die taxfree koper van een iPad, de drugskoerier, de gelukszoeker en de potentiële bommenlegger eruit halen.
Dan heb je dus veel meer informatie nodig dan enkel het paspoort. Waar komt de reiziger vandaan, welke tussenstops heeft hij of zij gemaakt, welke historie is bekend, wat zijn de risicoprofielen, wat was zijn laatste post op Facebook, enz… Allemaal informatie uit de reis-keten die je snel moet bundelen en slim moet wegen op risico’s. Dat heet horizontaal toezicht. De techniek bestaat...

Wie heeft er niet genoten van de film ‘Minority Report’ van Steven Spielberg? In de wondere wereld van ‘sense and respond’ en ‘situational awareness’ is het toch mogelijk om op basis van informatie uit meerdere systemen snel te bepalen of ik over de ‘groene’ of de ‘rode’ loper mag lopen. Welkom thuis. Of juist niet…

Ik wil korte rijen op Schiphol. Dat start met voldoende marechaussees aan de balie. Beter plannen dus. Vervolgens differentieer je de passagiersstromen naar risicocategorieën ondersteunt met geavanceerde ICT-systemen die uitgaan van horizontaal toezicht. Uiteindelijk geef je de marechaussee een haarscherpe en actuele ‘situational awareness’ om te beoordelen wat hij met de reiziger gaat bespreken. Simpele logistieke lessen!

Of vergeet ik nu even net te snel wat dit allemaal gaat betekenen voor mijn persoonlijke leven? Hoe verging het ook al weer de held in ‘Minority Report’? Wat als er per ongeluk een vinkje verkeerd staat, ik een vreemde post op mijn Facebook heb staan, en er in eens vier marechaussees met getrokken wapens naast me staan… ik moet er even niet aan denken.

Walther Ploos van Amstel.