In een wereld die steeds meer wordt gevormd door een polycrisis—een samenloop van mondiale uitdagingen op het gebied van klimaat, gezondheid, economie en sociale rechtvaardigheid—schieten traditionele modellen voor organisatieverandering tekort.
Met deze tekst verken ik de complexiteit van transformatie vanuit het perspectief van complexiteitswetenschap, met nadruk op emergentie, menselijke systemen en generatief bestuur. Ik pleit voor een fundamentele verschuiving in hoe we verandering begrijpen en faciliteren binnen organisaties en de samenleving.
Transformatie wordt vaak benaderd als een technische uitdaging—iets dat gepland, beheerd en uitgevoerd moet worden.
In essentie is transformeren een menselijk en systemisch fenomeen. Het is complex, onvoorspelbaar en emerg...
