Nee, Management is Geen Vak.

Het is heel natuurlijk om management als een vak te beschouwen. De status van een manager in onze huidige maatschappij  is dezelfde als de status van een dokter of die van een advocaat. Het staat gelijk aan hun wederkerige verplichting om een bijdrage te leveren aan het welzijn van de samenleving.

M.n. binnen een vakgebied zijn wij op zoek naar mensen die ons van advies kunnen dienen omdat juist zij beschikken over een kennis & een kunde die wij niet hebben.

Een dokter, bijvoorbeeld, kan ons een behandeling aanbevelen die ons doet herstellen van onze ziekte. Een advocaat kan ons adviseren over de juridische stappen die wij kunnen zetten als we met een probleem worden geconfronteerd. Op deze manier genieten professionals een vertrouwenspositie.

Het rare is nu dat wij bij managers niet terecht kunnen voor een professioneel advies. Over het algemeen zijn juist zij degenen die extern advies oproepen zodra zij met een probleem of uitdaging worden geconfronteerd.... Dat feit alleen al maakt dat management geen vak avant la lettre is.

Deze stelling plaatst Richard Barker, professor at Cambridge University’s Judge Business School, in de laatste Harvard Business Review. Zijn controversiële standpunt roept nu al een scala aan reacties op. 

Prof. Barker vult zijn stellingname in zijn artikel No, Management is Not a Profession aan met: "The lawyer writes a contract and charges for her time; her work is finite. Even when she has an ongoing relationship with a corporate client, her contribution is always a specialized input, measurable in terms of the amount billed.

But the manager is responsible for the combined value generated by all inputs to the firm. Inputs are managed at varying stages in a product’s life cycle, and at any given time products are at different stages in that life cycle—meaning the manager’s job is never done. The manager’s contribution is inherently difficult to measure and has an indeterminable impact on a variety of outcomes.

The difference between the lawyer’s world and the manager’s is rather like that between the value of a single revenue transaction and the value of a company as a whole. As a completed output with a monetary value, the revenue transaction is relatively objective. A company’s share price is subjective—dependent on imprecise assumptions concerning a range of inputs, and ultimately a best guess about the future."

Eenvoudig gezegd: van een advocaat weet je wat je mag/kan verwachten, voor dat resultaat wordt ze dan ook betaald. Hetzelfde geldt voor een dokter.

Dat wat een manager doet, echter, hangt van zoveel toevalligheden aan elkaar dat het nog maar (zeer) de vraag is of hij daarvoor allemaal überhaupt verantwoordelijk kán zijn; is het pos of neg. 

Deze argumentatie doet denken aan de inhoud van N.N. Taleb's 'Zwarte Zwaan' & 'Misleid door Toeval'.

Ook stelt Barker: "The role of the manager is inherently general, variable, and indefinable."

Vervolgens levert Barker in zijn artikel nog een bijdrage aan de discussie omtrent de zin- & onzin van MBA-opleidingen.

Reacties kunnen vervolgens niet uitblijven zeker niet omdat HBR m.n. wordt gelezen door managers én collega-professoren; een bloemlezing:

=> "I am an 81 year old, still active professional manager. (nb; dat begint al goed, passend binnen onze AOW-discussie....) Management is a gift to be constantly enhanced by education and experience - especially the experiential testing of serious adversity that, alas, all to many would be managers miss."

=> "Trained managers are provided a set of skills - just like doctors and lawyers - to perform their duties - management - professionally. For the issue of ethics; I have not come across an MBA programme that does not have topics about business ethics. Corporate governance codes contain the regulatory and policy provisions that enforce adherence to business ethics, legal frameworks etc. and these regulations govern the work of the manager or better still, the manager is trained to work within the provisions of these frameworks. And let us not talk about violating these regulations, because lawyers and doctor might be better at it."

=> "I like your idea about management, that it's not a profession at all, but I wonder if there is any other kind of "jobs" that are not professions. What I mean, is that people that have talent to be a good manager may want to have more options, not only business. And maybe what you are writting is just a small piece of a whole new way to understand jobs."

=> "I think the reason we even ask the question whether or not Management is a profession is because as a society we want to know what can be done to make managers act professionally which comes down to taking pride in what you do and at the same time taking resposibility for your actions same as we expect from doctors, lawyers, plumbers, cooks. If business cannot be taught but only learnt then we want the managers (or atleast the ones who care to be called so) to learn the business and the ethics that go with it thoughout their "professional" lives."

=> "This is a classic ivory tower argument in a vacuum that has no meaning or application in real life, but keeps "professors" employed (shouldn't a business professor be called a business teacher?). As Einstein said, "The intuitive mind is a sacred gift and the rational mind is a faithful servant.
We have created a society that honors the servant and has forgotten the gift." Nothing could illustrate Einstein's point more than this silly and specious "who gets to call themselves a professional" argument. And nothing could indict academia more for it's worship of the rational mind."

Ben je Voor of Tegen? Is management, het vak dat jij nu uitvoert, een écht vak of is het dat niet? Dit zal sterk afhangen van de definitie die je voor 'vak' gebruikt.

Los daarvan: dat, mede o.i.v. de economische crisis maar ook o.i.v. andere maatschappelijke ontwikkelingen (nb; wat te denken van Corporate Governance, Diversiteit, Jonge/Nieuwe Generaties e.d.), het vak van manager c.q. de invulling van dit specifieke vak gaat veranderen & dat op redelijk korte termijn al (!), dat mag duidelijk zijn. Juist daaraan levert Richard Barker nu een interessante bijdrage.