Wanneer jaloezie en incompetentie samengaan: injaloetitis

Cover stories

Jaloezie  en incompetentie blijken een gevaarlijke combinatie.

  • De manager ontslaat zijn beste, maar voor zijn positie wel bedreigende, medewerker en hanteert hierbij ‘het ontbreken van de gewenste kwaliteit ’ als criterium.
  • Het jonge, net afgestudeerde studentje wordt op de werkvloer even de maat genomen.
  • De promovendus wordt onterecht van plagiaat beschuldigd door een onbekende klokkenluider.

Jaloezie. Het is overal en altijd aanwezig en het komt in allerlei gedaanten voor. We danken er een groot deel van de wereldliteratuur en opera’s aan. Als jaloezie ook nog eens gepaard gaat met incompetentie, is het einde zoek. Dan krijg je injaloetitis. Gelukkig zijn er remedies.

De term injaloetitis, of zoals in de oorspronkelijke Engelstalige versie ‘injelititis’ genaamd, hebben we sinds de jare...

Inge Mink
Bij dergelijke gevallen speelt de persoonlijkheid uiteraard een grote rol. Het gaat veel over angst en onzekerheid. Angst om van hun voetstuk te vallen of 'door de mand te vallen'. In zekere zin zijn deze mensen heel kwetsbaar. Als je de confrontatie of de concurrentie aangaat, dan zaag je hun voetstuk verder onder de voeten vandaan en zal dat verzet, conflict en sabotage opleveren.
Met deze mensen is goed om te gaan als je zelf het voetstuk niet ambieert. Je laat hen in hun waarde door juist in te gaan op de competenties die ze wel hebben en deze oprecht te waarderen. Daarmee bouw je een nieuw, passend voetstuk voor ze waardoor hun eigenwaarde behouden blijft. En dat maakt voor jou de weg vrij om te doen waar jij goed in bent.

Omgang met dergelijke mensen vraagt een flinke dosis omdenken. Daarnaast vraagt het verwondering en een niet-oordelende houding. Begrip voor de achterliggende kwetsbaarheid kan zeker helpen om deze houding ook aan te kunnen nemen. Als je hun zelfvertrouwen veilig hebt gesteld, dan kan dat juist een enorme vlucht geven in de samenwerking.
Elly Van Balkom
Lid sinds 2019
Ook als je een voetstuk geenszins ambieert, maar je taken en verantwoordelijkheid serieus neemt, is het heel vervelend, soms nagenoeg onmogelijk, om met/voor deze mensen (samen) te werken.
Voer je procedures correct uit, en is dat vóór jou tijd met enige willekeur gebeurd en voelt een collega zich door jouw correcte werkwijze aangesproken en bedreigd, dan is het de leidinggevende die de keuze maakt ... correcte uitvoering van taken of bescherming van de vaste medewerker en daarmee voortzetting/acceptatie van diens werkwijze. In geval hij voor het laatste kiest wordt hij natuurlijk wel heel aardig gevonden door de medewerker.
Mensen die niet in staat zijn hun taken correct uit te voeren, maar dat niet willen toegeven, zijn vaak wel heel goed in staat hemel en aarde in beweging te zetten om lastige taken af te schuiven en de aandacht van hen af te leiden.
Wie dat accepteert en gaande houdt maakt zich in mijn beleving schuldig aan het in stand houden van fout gedrag.
Mijn advies indien je er wilt blijven: bouw dossier op en kaart het (eventueel samen met andere door dat gedrag 'gedupeerden') op de juiste plek aan, wellicht niet (alleen) bij de directe leidinggevende.
J. Berg
Lid sinds 2019
Goed artikel.
Je hebt altijd met de groepsdynamiek te maken. Dan moet je wel sterk zijn dag in dag uit. Als middle manager heb je zelfs met twee lagen te maken, boven en onder, dat kan extra lastig zijn. Een bedrijf selecteert zichzelf welke goed bedoelde begeleiding je er ook op los laat.

Die persoonlijke begeleiding kan zelfs averechts werken omdat het 'probleem' benadrukt wordt wat weer aanleiding kan geven tot. Vooral hoog sensitieve mensen ondervinden deze situaties meer is mijn ervaring, juist omdat zij goede, loyale, hardwerkende en betrouwbare vaak talentvolle medewerkers zijn.

In deze tijd speelt baanverliesangst ook steeds meer een rol met het willen 'wegwerken' van een medewerker. Ook concurrentie, excelleren en leeftijddiscriminatie zijn factoren omdat de spoeling dun is en de vraag naar banen groot. Bedrijfscoaches die ingezet worden zijn niet persé voor de medewerker, die betaalt hen niet. In de Londense financiële city kan 'dumpen' per dag, je vindt gewoon een briefje op je desk en een kartonnen doos voor je spullen. Gelukkig zijn er ook Ricardo Semler en AirBnB bedrijfsconstructies. laten we daar naar kijken en een omslag stimuleren, moet je geen Sun Capital jongens hebben daar speelt nl. alleen maar winstbelang als prioriteit.
Gyuri George Vergouw
Auteur
Vandaag in het AD een artikel over de incompabilite d'humeur van de Nationale Ombudsman en de Kinderombudsman, zelfs daar dus: " Waarom iemand ontslaan die prima functioneert? Na een overleg in de Tweede Kamer woensdag over de kwestie liet de Ombudsman niets los. Volgens zijn woordvoerster gaat het 'puur om procedures' en is er verder niets aan de hand. ,,Dullaert is niet ontslagen, zijn contract loopt gewoon af.''

Ook op het kantoor van de Ombudsman houdt men stijf de lippen op elkaar. Wel laten bronnen los dat Van Zutphen en Dullaert elkaar niet lagen. ,,Je hebt een klik nodig tussen de Ombudsman en zijn substituut. Die ontbrak.'' Een ander zegt: ,,Van Zutphen is een type alfaman dat weinig tegenspraak duldt.''

Ik denk dat Van Zutphen hem een beetje té populair vond en daar een bedreiging in zag
Insider. Het is op zich niet ongewoon dat een nieuwe Ombudsman zijn eigen team kiest. Voorgangers van Van Zutphen deden dat ook. Maar in het geval van Dullaert ligt het afserveren gevoeliger. Hij gaf sinds 2011 met veel elan invulling aan de nieuwe functie van Kinderombudsman. ,,Ik denk dat Van Zutphen hem een beetje té populair vond en daar een bedreiging in zag,'' zegt een insider. "

Meer over Interne communicatie en samenwerking